Date met mijn nichtje

Weken geleden had ik mijn nichtje het volgende berichtje verzonden:

Hoi (...), Hoe is het met je? Mooie profielfoto! De laatste dagen denk ik veel aan je. Ik hoop dat de familie snel zal geloven dat ik nooit iets verkeerds heb gedaan, maar als je er voor open staat om mijn kant van het verhaal te horen dan spreek ik graag af met je. Wat je ook antwoord.. Ik hou onwijs veel van je en ben super trots op je. Liefs, (...)

Toch wel tot mijn verbazing reageerde ze positief en we maakte een afspraak. Dit gesprek was laatst.. de dagen ervoor vroeg ik me vaak af of de afspraak wel echt door zou gaan, of ze wel mocht van de familie en haar moeder? Of ze dit stiekem deed of dat ze informatie wilde inwinnen bij mij?

De dag dat de familie mij had verstoten had ze mij een berichtje verzonden en gezegd dat ze van mij en mijn gezin houdt en me niet zal verstoten. Enkele weken later belde haar moeder, mijn jongste tante mij op. Ze wilde dat ik de huisarts van mijn zusje veranderde toen ik daar niet meteen een voor haar positief antwoord op gaf besloot zij dat ik niet meer welkom was binnen de familie. Waarop ze ook haar dochters verplichte mij te verwijderen uit alle groepapps en alle contacten met mij te verbreken.

Toch wel met spanning ging ik naar de afspraak, maar ook besefte ik dat ik mijn verhaal zou vertellen, maar wat is die dan? Toen ik haar zag was ik opgelucht. De afspraak ging dus echt door! Ik heb haar verteld over mijn twijfels rond de afspraak. Ze zei dat de familie bewust niet op de hoogte was van onze afspraak. Ze vertelde dat ze het lastig vind, maar dat ook haar moeder achter deze afspraak staat en dat ze pas echt iets ervan kan vinden zodra ze mijn versie heeft gehoord.

Ze zei dat mijn moeder haar had gevraagd mijn nummer te blokkeren op de telefoon van haar zelf en mijn zusje maar dat ze had aangegeven dit niet te willen doen en haar moeder keurde dit goed. Mijn andere nichtje heeft mij toen wel geblokkeerd omdat ze van haar moeder (mijn oudste tante) "moest". Ze had nagedacht en is van mening dat zelfs ALS ik wel alles heb gedaan.. Ik wel geld heb gestolen en wel mijn moeder geestelijk heb mishandeld en wel mijn zusje en vader onjuist heb behandeld of zij dan afstand moest nemen? Ze was van mening dat ik haar niks heb misdaan en ze dus om die reden gewoon contact met mij wilt.

Ik besloot maar gewoon te vertellen wat er was gebeurd door de jaren heen. Hoe mijn jongere jaren waren en hoe ik in het zorgen voor mijn zusje en de curator rol ben gerold. Aan het eind noemde ze het oneerlijk hoe ik ben behandeld. Ik heb ergens bewust niets verteld over de aanranding maar wel over het alcohol gebruik van mijn vader en over de kwetsende gesprekken die hij en ik recentelijk hebben gehad.

Ik heb uitgelegd dat ik financieel nooit (met gods zegen) iets tekort kwam waardoor ik niet in de zogenoemde verleiding kwam om geld te gebruiken van mijn zusje. Dat mijn doel altijd was zoveel mogelijk geld apart te zetten voor haar. Dat ik zelfs minder ging werken om dit te kunnen doen. Dat het geen werk voor me was waarvoor ik vond dat ik moest worden betaald.

Ze zei dat ze me geloofde.. Ik kon niet geloven dat iemand van de familie echt zei dat ze me geloofde, maar tegelijkertijd wist ik dat het niks zou veranderen aan de situatie..

Ze gaf aan dat ik misschien met haar moeder kon praten en dat zij dan iets voor me kon doen.. Ze gaf aan dat haar moeder een sterke stem heeft binnen de familie..

Ik vertelde haar over mijn voorstel rondom het groepsgesprek, maar ze zei dat mijn vader hier niks over heeft gezegd.

Ze wist niet dat ik mijn oudste tante en haar jongste dochter een brief had verzonden voor hun verjaardag. Ik merkte dat ze daar verbaasd over was, want alles word toch besproken? Blijkbaar niet.. blijkbaar is de druk zo hoog dat ze om die druk heen een manier proberen te vinden om hiermee om te gaan. Ik vroeg haar dat van de brieven even stil te houden het is immers aan mijn tante zelf om dit eventueel te vertellen en ik vertelde haar niet over de inhoud.

Ze zei opnieuw dat me zeker wilt blijven zien. Ik liet weten dat ik hier heel blij mee ben en de volgende keer ons dochtertje zal meenemen..

Ze gaf een kleine update over de familie en vertelde dat ze haar eigen verjaardag niet wilde vieren, maar haar ouders dit wel wilde. Ze had denk ik niet door dat dit nog best gevoelig is voor mij. Ik wil niets liever dan iets vieren met iedereen er bij, maar helaas is de situatie zodanig veranderd dat dat geen optie meer is. Desondanks probeerde ik gewoon rustig te luisteren naar haar.

Bij haar heb ik geen seconde getwijfeld over haar oprechtheid of over een eventuele dubbele agenda.
Ze leek me echt te geloven en te begrijpen. Ik herkende zoveel van mezelf in haar. De manier van denken en omgaan met bepaalde situaties..

Na het gesprek besefte ik dat ik zelf ook meer inzicht kreeg in bepaalde zaken. Ze zei namelijk dat de familie zegt dat ik geld heb gebruikt van mijn zusje en dat dat geld ook daadwerkelijk mist. Ze vroeg me of iemand de administratie had gezien en toen ik daar nee op zei vroeg ze hoe kunnen ze dat dan weten? Klopt! Ze kunnen het niet weten, want ze hebben geen stukken gezien. Plus het is niet zo en dat heeft de rechter al gezegd. Maar je moet dat willen geloven. Ze vroeg of mijn ooms het hadden gehoord toen de rechter dit zei. Dat betekend dat mijn ooms dat dus nooit hebben verteld aan de familie!

Ze zei dat ze zelf ook blindelings het verhaal van haar eigen zusje zou hebben aangenomen en dat mijn ooms dat nu dus ook doen waarop ze het door communiceren naar de andere zussen en de familie. Ik legde haar uit dat de enige juiste aanpak zou zijn geweest dat ik werd gevraagd langs te komen en uit te leggen wat er speelde. Ik zou op dat punt zeker de administratie hebben laten zien, want dat liet ik mijn ouders ook zien. Zij besloten een kant te kiezen en juridisch hulp in te schakelen waarop ik hetzelfde deed en we steeds verder van elkaar begonnen te staan. 

Ze had het er ook over dat uit het verleden vaker is gebleken dat mijn moeder verhalen het lastige is alleen dat iedereen zo samenspant. Het was zo verhelderend dat we dit gesprek hadden. Wat er precies is gebeurd vroeger weet ik niet, maar mijn ooms en tantes wel en toch hebben ze me in 1 seconde laten vallen.

Nadat ik haar had uitgelegd hoe het bij de zitting was verlopen vertelde ze dat er door de familie word gezegd dat ik mijn vader er niet bij wilde hebben en om die reden politie had ingeschakeld! Compleet ander verhaal dus. 

We sloten op een fijne manier ons gesprek af met de intentie snel opnieuw af te spreken.

Ik bedankte haar moeder via de app voor het feit dat ik met mijn nichtje mocht afspreken en ze gaf aan ook mij te willen spreken en het aan mij is om aan te geven wanneer ik daar klaar voor ben. Na veel nadenken heb ik besloten ook haar het groepsgesprek voor te stellen. 1 op 1 gesprekken hebben geen nut meer met de familie.