Daar gaan we dan deel 3

Vandaag gaan we het eens helemaal anders doen, als Anna de borst wilt dan krijgt ze die gewoon en veel positieve aandacht ga ik haar geven. Al snel merk ik dat het moeilijk word en ze vraagt ook meteen om de borst. Ik zeg haar duidelijk dat ze even mag drinken en ze kruipt tevreden op schoot. Daarna vraagt ze om een puzzel en bied ik haar aan deze samen te doen. Wauw die opleving in haar oogjes, ik smelt. Ja! Roept ze, ik heb een idee. Kom maar en ze pakt m'n hand en we lopen naar de kast. We spelen even met z'n allen en daarna ga ik weer lekker op de bank zitten. Even later gaat het weer mis, en vraagt ze opnieuw om de borst. Ik vertel Anna dat ik Lucas naar bed ga brengen en dat ze daarna de borst krijgt. Helaas sputterde Lucas enorm tegen en krijg ik hem niet in slaap. Dan maar weer naar beneden. Ik baal als een stekker tijdens het uitlaten van de hond was hij in slaap gevallen. Dat ga ik dus de volgende keer echt anders doen. Het werkt nu zo goed om hem op een vast tijdstip naar bed te brengen. Hij slaapt dan soms wel drie uur achter elkaar. Zodra ik beneden ben springt Anna op en weet ze dat de de borst gaat krijgen.

Gelukkig weet ik het soms zo te spelen dat ik haar af kan leiden waardoor de borst minder belangrijk word. Aan het einde van de dag heeft ze drie keer de borst gehad en voel ik me zo goed. Ik heb geen strijd gehad, ze heeft Lucas maar 1 keer pijn gedaan. Het was echt pijn. Voldaan breng ik de kinderen naar bed. In de hoop deze avond wel aan mijn eigen dingen toe te komen.

Het lijkt wel alsof ze elkaar afwisselen, ik ben net met m'n man aan de telefoon als ik Lucas hoor huilen. Ik loop snel naar boven en hij valt snel weer in slaap. Maar al snel begint jij weer te huilen. Daar gaat m'n avond weer, naar een uurtje valt hij vredig in m'n armen in slaap en kan ik hem in bed leggen. Even later kruip ik zelf onder de wol, ik zet de wekker die mij verteld dat die over 9 uurtjes gaat. Heerlijk ff uitrusten.

Hoe kon ik dat toch denken, om 5.00 word ik wakker van gehuil. Heg is Anna ze is wakker geworden. Ik loop naar haar toe en zie meteen dat ze niet meer gaat slapen. Ik wil in mama's bed zegt ze. Ik pak haar op en samen kruipen we in bed. Maar probeer maar eens te slapen met een roggelende peuter naast je, gelukkig mag ik haar een uurtje later naar haar eigen bedje brengen en kan ik zelf ook weer gaan slapen. Even snel rekenen, nog twee uurtjes. Helaas 1,5 uur later word Lucas al wakker en begint de dag. Gelukkig mogen ze vandaag naar het kinderdagverblijf en heb ik even tijd om bij te komen. Ondanks wat belangrijke telefoontjes kan ik toch heel even m'n hobbykamer induiken.

Helaas niet lang, want voor ik het weet is het al tijd om de kinderen op te gaan halen.

Vanavond dan maar weer een poging wagen. Maar ook deze avond is het mis, mijn man vraagt of ik met spoed wil bellen want het is helemaal mis. Zodra de kindjes op bed liggen bel ik hem op. De zorg blijkt Helemaal niet goed te zijn. Groepsprocessen worden verstoord, en hier doet de leiding niets aan. Hij word niet door elke leiding mer respect behandeld. Maar ondanks dat hebben we besloten het aan te pakken en er voor te gaan, uiteindelijk zal hij de zorg krijgen die hij nu nodig heeft. Kwa nazorg is nog niets duidelijk en lijkt er weer geen aansluiting te zijn. Hopen dat dat goed gaat.