Blog 26: De allesbepalende echo..

‘Deze arts gaat even wat bloed bij je afnemen zodat we recent bloed van je hebben als je met spoed een keizersnede zou moeten ondergaan, we kunnen namelijk alleen maar bloed van 3 dagen oud gebruiken’.

Ik kreeg gelijk allerlei vraagtekens en dat merkte de zaalarts al gauw op.. Ze ging erbij zitten en zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat het puur uit voorzorg was. Mijn zoontje had in de ochtend een dipje laten zien en daardoor wilde de arts toch voor de zekerheid bloed afnemen. Die dipjes had hij de laatste tijd wel regelmatig, maar nooit hoefde ik daarvoor bloed af te laten nemen, dus ik was wel echt gespannen voor wat er zou komen.

‘Als ik zou verwachten dat je zeer snel een keizersnee zou moeten ondergaan, dan zou ik je dat zeker zeggen en niet op mijn kamer zitten wachten en aarzelen over wat ik nou van plan zou zijn’.

Deze woorden stelden me enigszins gerust en ik besloot het maar te laten rusten.

In de middag werd ik samen met mijn man eindelijk opgehaald om de vervolgecho uit te voeren voor de studie waar ik aan meedeed én zouden ze kijken of ze het beentje dit keer wel konden meten.. Zo hadden we toch een schatting van wat hij ongeveer zou wegen, dat is wel zo prettig!

Deze echoscopiste was ook behoorlijk lang bezig en wilde eerst de metingen verrichten voor de studie.. Ze was ontzettend lang op zoek naar het vat dat naar de lever ging en het lukte haar maar niet om die goed te meten..

Na een poos zei ze: ‘He he! Heb hem eindelijk! Dit is een goeie! Ga ‘m nu even in de tabel zetten om te kijken wat eruit komt..’ Al zag ik aan haar gezicht dat het niet veel goeds beloofde, want ja ze zijn toch wel ervaren en kunnen toch al wel zien wat die metingen ongeveer kunnen betekenen...