Are we ready? Yes, no, yes, maybe...definitely!

Uiteindelijk bleek ik bij onze eerste poging meteen zwanger. Dit ging dus heel snel. Nouja.. snel... Ik had na het stoppen met de pil nog geen cyclus en na ruim 70 dagen was ik nog niet ongesteld.. die ongesteldheid kwam uiteindelijk ook niet en ons wondertje bleek een feit! Geweldig! We konden ons geluk niet op! 

Na een super zwangerschap met bijna geen kwaaltjes werd ons mooie meisje geboren! We waren in de wolken! Waar ik tijdens mijn bevalling nog riep: 'dit doe ik nooit meer' & 'ik ben hier blijkbaar niet voor gemaakt' zo zei ik nog geen uur later: 'oh ja, ik snap wel dat mensen dit nog een keer doen' & 'ik kan dit ook nog wel een keer'. Waarop mijn man mij op zijn beurt aankeek en zich overduidelijk afvroeg of ik wel oké was! Haha! De arme schat dacht geloof ik dat ik er meteen weer aan wilde gaan beginnen!

Nee hoor! We hebben tegen elkaar gezegd: 'kinderen zijn wondertjes en geschenken, we willen volop genieten en later geen spijt krijgen dat juist die eerste tijd in een roes voorbij is gegaan omdat nr. 2 en/of 3 alweer onderweg was!' Zo gezegd, zo gedaan! We genieten nog steeds volop, maar een tijdje geleden begon het toch bij beide weer te kriebelen. Alleen ja.. die eerste...dat was best een makkelijk besluit, maar een tweede vind ik persoonlijk een stuk lastiger. 

Toen ik namelijk in verwachting raakte van de eerste heb ik totaal nog niet nagedacht over een eventuele tweede, maarja.. timing, werk (ga je dan nog een vasf contract krijgen als je zwanger bent) en andere omstandigheden... We willen ze niet te dicht op elkaar (voor onze begrippen! Een ander kan en mag daar een andere mening over hebben) maar ik wil ook niet dat er straks 7 jaar tussen zit.. wanneer ben je klaar voor een tweede..

Zijn er mama's die deze twijfel en onzekerheid herkennen? 

Maar de vraag: wanneer ben je klaar voor een tweede.. gevoelsmatig zijn we dat! En na een poosje besluit (vooral) ik alles los te laten.. alle onzekerheden en we zien het wel! We willen graag een 2e wondertje en plannen kun je het toch niet. Je weet niet hoe het leven loopt dus ergens op wachten heeft geen zin, want misschien gebeurt het nooit en heb je voor niks gewacht. Daarnaast weet je niet hoe snel je zwanger bent.. misschien duurt het nu wel ruim een jaar..

Ons gevoel en ons verstand kwam langzaamaan op 1 lijn. In ons hoofd namen we een besluit! Na de pilstrip van mei/juni stop ik met de pil en zien we wel hoe het loopt! Bij het loslaten en besluiten hiervan viel een last van mijn schouders en raad eens... een aantal 'obstakels' verdwenen ineens! Zo kreeg ik bijvoorbeeld een vast contract terwijl dit nog niet hoefde! Ik was enorm blij en we weten het zeker: het moet zo zijn! We gaan ervoor! Nummer 2 is meer dan welkom ❤ mocht het zover zijn natuurlijk....