Alles over beelddenken bij kinderen

Beelddenken is een bijzondere manier van denken. Je zou misschien zeggen dat iedereen op dezelfde wijze denkt, maar dat is niet zo. De meeste mensen denken in woorden, maar er zijn ook mensen die niet in woorden maar denken in beelden. Deze mensen noemen we beelddenkers. De naam beelddenken is in 1951 bedacht door logopediste Maria Krabbe. Zij kwam erachter dat sommige mensen in beeld denken in plaats van in woorden.

Beelddenken; wat is het precies?

Doe je ogen maar eens dicht en denk bijvoorbeeld aan het woord bos. 'Normaal' gesproken zie je dan de letters B O S voor je, maar een beelddenker ziet echter een afbeelding van een bos voor zich met bomen in allerlei soorten en maten. Het beelddenkende kind moet elk woord naar beeld vertalen en dan weer van beeld naar woord. Geen wonder dat het voor een beelddenker ‘meer werk’ is om woorden tot zich door te laten dringen. Tot een jaar of 3 zijn kinderen veelal beelddenkers, daarna verandert dit normaal gesproken. Bij beelddenkers blijft dit zo. Kinderen die beelddenken worden ook wel ‘Nieuwetijdskinderen’ genoemd.

Kenmerken van beelddenken bij kinderen

• Ze werken meestal langzaam
• Ze kunnen zich niet goed concentreren, zijn snel afgeleid
• Ze zijn creatief, kunnen goed tekenen of knutselen
• Ze hebben ruimtelijk inzicht, kunnen als jong kind vaak al erg goed puzzelen
• Ze hebben moeite met het scheiden van hoofd- en bijzaken
• Ze zijn snel moe omdat ze erg veel indrukken krijgen
• Doordat een beelddenker in gedachten heel erg veel sprongen kan maken, verteld een beelddenkend kind voor een buitenstaander vaak een onsamenhangend verhaal
• Ze hebben moeite met het ordenen van taken
• Ze hebben soms moeite met het onthouden van namen

Let op: herken je veel van deze punten bij je kind? Dat wil nog niet zeggen dat je kind ook daadwerkelijk een beelddenker is.

Hoe weet ik zeker dat mijn kind een beelddenker is?

Bovenstaande kenmerken zijn eigenschappen die vaak voorkomen bij een beelddenker. Dat wil overigens niet zeggen dat een beelddenker al deze kenmerken moet hebben. Ook andersom geldt dit: een niet-beelddenker kan ook een aantal van deze kenmerken bezitten.

Vandaar dat het ook zo moeilijk is om het ‘beelddenken’ bij een kind vast te stellen. Wel zijn er testen op internet te vinden. Daarnaast voeren diverse bureaus en orthopedagogen onderzoeken uit. Meestal is een onderzoek naar beelddenken niet echt nodig, maar herken je als ouder of leerkracht deze manier van denken bij het kind.

Mijn kind is een beelddenker; wat nu?

Een beelddenker is zeker niet dom, gehandicapt of wat dan ook, maar lastig is het soms wel. In groep 1 en 2 draait het kind over het algemeen nog prima mee in de klas, maar in groep 3 wordt dit al moeilijker. Een leerkracht die ‘het probleem’ niet doorziet kan denken dat het kind niet slim genoeg is of zijn of haar best niet doet. Dit kan faalangst als gevolg hebben. Daarom is het ook zo belangrijk dat een beelddenker op school en soms ook thuis wat extra begeleiding krijgt.

Zo heeft een beelddenker meer herhaling nodig om iets in zich op te nemen. Dit kan tijdens de taalles op school zijn, maar ook tijdens bepaalde rituelen thuis. Geef je kind liever niet meer dan één opdracht tegelijk, omdat hij of zij anders het overzicht dreigt te verliezen. Naast veel herhaling is het ook beter om een beelddenker bepaalde dingen te leren door afbeeldingen te tonen.

Herken jij het beelddenken of het denken in beeld bij je kind en heb je daar iets mee gedaan? Reageer ook!

Geschreven door mama Nienke