Snap

All they need is L-O-V-E

Een stukje dat ik heb geschreven tijdens de eerste weken van het moederschap.

Zo'n klein mensje, je eigen vlees en bloed. Compleet afhankelijk van zijn mama. Het ene moment ontroostbaar, het andere moment stil. Zijn ogen smeken je om de pijn weg te nemen, je knuffelt hem, zingt voor hem en wiegt hem in slaap. De pijn verdwijnt, zijn lijfje ontspant. Je voelt je trots, voelt de liefde voor hem door heel je lijf! Hij kijkt je aan, met net zoveel liefde als dat jij voor hem voelt. Als het ware bedankt hij je, omdat je er voor hem bent. Alleen maar dat, zoiets simpels. En langzaam valt hij in slaap...

Wat is mama zijn toch een geweldig iets, dit gevoel pakt niemand je af!