8..Ons vreemde huishouden.. zwangerschap 2012

Mijn zwangerschap zelf verliep eigenlijk probleemloos, natuurlijk wel wat klachten die er bij horen maar het was meer mijn omgeving die niet lekker ging en waar ik veel verdriet om heb gehad.

Mijn moeder natuurlijk die nog herstellende was van haar zware operatie, nadat mijn moeder thuis kwam ging ook mijn broertje het huis uit. (begeleid wonen) en kwam onze herder te overlijden... Mijn moeder viel in een gat. Ineens een heel leeg huis. 2 maanden later werd mijn moeder 50 en heb ik geregeld met mijn vader en broer dat mijn moeder een mooi cadeau had om naar uit te kijken, een rottweiler pup. Een super lief beest!

mijn schoonmoeder die vanaf het moment dat ze opgenomen was op en neer ging met haar gezondheid.

mijn lieve oma stierf 1 dag voordat we haar tachtigste verjaardag zouden vieren, ik was een week of 24 zwanger. God wat ik ben daar verdrietig om geweest. Mijn oma die nooit haar achterkleindochter zou zien. Wat zou ze trots zijn geweest. 

Mijn zwangerschap en verlof heb verder fijn door staan. Heb ook prachtig weer gehad en daar vooral met mijn bollebuik van genoten.Ons kleintje deed het goed en alles was gemiddeld, een zwangerschap uit het boekje werd er vaak gezegd :)

ik was wel heel nieuwsgierig en na mate de weken voorbij gingen mocht het van mij toch wel komen. Precies de dag dat ik 40 weken zwanger was mocht ik me melden bij de verloskundige, tja alles was zoals het altijd was. Ze voerde haar controles uit en zei, meid zoals het er naar uit ziet loop je waarschijnlijk nog wel rond. Geniet er nog maar van en ik zie je volgende week wel op controle..

dat was wel even een baal momentje, ik had de hoop opgegeven dat het vanuit zichzelf zou gaan starten, als ik de woorden van de verloskundige moest geloven hoorde ik bij de groep die ingeleid moest worden.

Die avond ben ik heerlijk in slaap gevallen, werd wakker van B. omdat hij naar het toilet moest het was half 5. Ook ik ging eruit om even naar de wc te gaan. Ik zei tegen B. dat ik buikpijn had, dat ook nog dacht ik wel voor weeën.. Toen om kwart voro 6 de wekker ging, ging ik met B. er mee uit. Hij verklaarde me voor gek. Blijf lekker liggen joh! Nee ik had zin in een kop thee en hoopte dat de buikpijn wat zou zakken. 

Tijdens mijn bakkie thee kon ik niet meer zitten, ging vanzelf leunen over de bank en te puffen.. Euh zei B.. kan ik wel gaan werken? Ja hoor, doe niet zo gek zei ik. Dit is om te oefenen. Zo gezegd zo gedaan dus B. ging naar boven om tanden te poetsen etc..

Ik wilde ook richting boven gaan om te slapen totdat ik plots ik voelde klappen en nattigheid langs mijn benen liep. ik riep B dat hij naar beneden moest komen. Ik denk toch dat je niet kan gaan werken. B. schrok zich dood en toen ik naar boven ging om te douche is hij de hond uit gaan laten voor frisse lucht. (later bekende hij dat hij er zo van schrok dat ie misselijk was geworden haha) Daarna bracht hij de hond naar zijn ouders en toen hij terug was had hij de verloskundige gebeld.

Ik was ondertussen weer mn bedje in gekropen om te slapen en op krachten te komen en ja hoor heb nog even 3 kwartier kunnen tukken. om 8.30 zou de vk komen om te controleren, toen werden de weeen heftiger en ben ik weer onder de douche gestapt. De vk stond ineens voor mijn neus en ze wilde controleren, toen dacht ik onee vandaag moet ik heel de dag mijn benen wijd houden. Die gedachte en schaamte waren gelukkig zo weg. 4 cm! dus ik mocht gaan naar het kraamhotel. Daar zou ze om 12.30 nog eens kijken hoe het er voor stond. 

Dus wij die kant op, kreeg mijn kamer met bevallingsbad want die wilde ik graag. eerst een tijd nog onder de douche gestaan maar had me toch een honger na 2 boterhammen met appelstroop wilde ik nog meer.. de hulp moest er om lachen maar wilde liever dat ik wat lichts at dus kreeg ik beschuit met suiker... slechtste idee ever want ga maar eens puffen met een hap beschuit, de stukjes vlogen in het rond!

om 12.30 controle, helaas maar 1 cm erbij. Dat was balen. Ik ben daarna het bad ingedoken en daar heb ik echt goed mijn weeen kunnen opvangen.

tijdens elke controle bleek ik helaas te blijven hangen om 5 cm, ze heeft daarna besloten om op  14.30 mijn vliezen verder te breken want was maar voor een klein gedeelte leeggelopen. toen ik opstond om het bad in te gaan bleef het maar stromen. in bad aangekomen waren de weeen niet meer te doen. Ik kreeg ze amper weg gepuft en begon weg te vallen daarom moest ik terug op bed. Om 16.30 werd ik weer gecontroleerd en het had weer niks gedaan, helaas moest de vk mijn loslaten en me naar het ziekenhuis overdragen. 

Daar aangekomen stonden ze met een heel team, ook een stagiaire die mij een infuus moest geven. Ik pufte 1 keer niet juist en mevrouw ging te keer tegen me dat ik het niet goed deed en zo nooit zou bevallen. Ik was te moe om te reageren, B werd naar de gang gestuurd want ze zagen dat hij niet zichzelf meer onder controle had. Uiteindelijk is de stagiaire weg gestuurd en mocht niet meer in mijn kamer komen. ( na mijn bevalling hebben we een klacht ingediend en dit is negatief voor haar afgelopen, maar iedereen in het zkh gaf ons gelijk) 

ik kreeg daarna een ruggenprik om bij te komen van alles. Ik heb weer wat gegeten en kunnen slapen. F. bleek niet goed te liggen met haar hoofd en daardoor kreeg ik geen ontsluiting. Ik moest in verschillende standjes zachtjes persen en puffen als ik voelde. Op een gegeven moment zei ik tegen B. ik voel iets, B keek en zei ik zie haar!! Op dat moment kwam de verloskundige binnen van het zkh, mooi we gaan beginnen zei ze! na een aantal keer goed persen werd na 13 minuten F. geboren. een super mooi poppetje van 3315 gram! om 21.54 uur. B en ik hebben echt samen dit moment gepakt. Ik heb iedereen gebeld en gezegd dat ze morgen ochtend langs mochten komen. B heeft mij gedoucht. Ik had koorts gekregen dus F en ik hebben een nachtje moeten blijven. Maar ze was er ons mooie meisje!!

wat waren we trots