#4 Fred voert de boventoon, zelfs bij papa.

'' Zeg Henk, ga je nu weer eens papa spelen? ‘’, Fred buldert van het lachen.

Papa zwijgt. Wat moet hij hier op zeggen? Fred geeft graag steken onder water richting papa. Hij vind mijn papa geen goede vader, vast omdat papa geen geheimen heeft met ons. Of omdat hij niet met de harde hand behandeld ik weet het niet.

We stappen in, de tassen liggen in de kofferbak en papa gaat rijden . Papa rijd naar zijn huis, het ruikt altijd een beetje raar, maar niet vies. We kijken bij papa vaak ‘’ Charlie en de chocoladefabriek’’. (De oude versie) ik geniet hier van. Omdat papa geen extra kamers voor ons allemaal heeft slapen Lisette en ik altijd in papa zijn bed, hij slaapt dan op de bank. Randy heeft wel een kamer, niets speciaals maar het is van hem. Net als dat er in papa zijn kamer spullen voor en van Lisette en mij staan. Papa is een schat.

Ook spelen we altijd met de oude draai telefoon van papa. We kijken uit het raam over de straat, naar het speeltuintje, en twijfelen om te vragen of we naar buiten mogen. Maar papa zegt eigenlijk nooit nee. Papa vind het altijd leuk als we zo vrij kunnen spelen.
We hebben hier wel wat vriendjes maar veel is het niet. We zijn te weinig bij papa om echte vriendjes te maken. We komen soms weken niet bij papa, want Fred wil dat niet. En wat Fred zegt gebeurd ook.

Met papa gaan we altijd naar opa en oma. Mijn lieve opa ligt altijd in een bed, hij heeft iets met zijn keel ik weet niet precies wat. Oma is altijd weer blij ons eindelijk weer te zien. Want ook zij ziet ons niet als we niet bij papa zijn. Opa en oma missen ons. Wij missen hun ook.
Opa gooit altijd Bros chocolaatjes naar ons toe, hij is altijd vrolijk en blij, hij laat ons vaak naar zijn duiven kijken, of we mogen op zijn bed zitten. Ook kreeg ik geld om mijn zo gewilde baby Bjorn te kopen. Ik mocht hem mee naar huis nemen, naar Fred en mama. Want dan kon ik altijd aan Papa, Opa en oma denken als ze er niet waren. Dat doet best pijn, dat ik iets mee krijg om aan hun te denken, ik wil aan ze denken maar ik wil hier ook gewoon komen zoals we horen te komen.

Thuis bij papa gaan we slapen, het is maar 1 dag, en we moeten morgen weer om 11 uur thuis zijn. We kunnen geen leuke dingen doen in de middag, nee we moeten naar huis.  Zélfs als we bij papa zijn voert Fred de boventoon van ons geluk.
Ik zie dat Lisette en Randy er tegen op zien, niet omdat we naar mama moeten, want dat willen we wel. Maar we moeten ook naar Fred.
Ik fluister tegen papa ‘’ Mogen we niet hier wonen? ‘’, papa kent deze vraag van ons alle drie al.
En geeft eigenlijk altijd hetzelfde antwoord. ‘’ Natuurlijk mag dat, van mij. Maar niet van de meneer in de rechtbank, deze meneer heeft besloten dat jullie bij Fred en mama moeten wonen en mij mogen zien om het weekend. Ik wil ook dat jullie gewoon bij mama wonen want zij houd van jullie. ‘’.  over Fred rept hij niet.
Ik ben hier niet mee tevreden ‘’ Papa, wij zien jou helemaal niet om het weekend. Wij zien jou soms weken niet! En mama mag dan van ons houden maar Fred doet dat niet.’’ . Papa schrikt van mijn uitbarsting maar weet niet wat hij er mee aan moet. ‘’ Hoe kom je daar nou bij Son, Fred houd wel van jullie, hij laat het misschien raar merken maar echt houd hij wel van jullie.’’ … Papa weet niet wat er zich afspeelt… niet achter die deur op het plein.

Papa weet niet dat zijn kinderen worden opgesloten, misbruikt of mishandeld.. Anders mochten we heus bij papa wonen.

** Willen jullie vandaag nog een deel, laat hier onder weten. **