7 jaar geleden
#3 de eerste ontmoeting
Het raampje gaat open en hij vraagt: "Sorry hoor, maar waar zie jij Jopie Jong?" Ik lach en wijs naar de overkant.
Eindelijk zit ik in mijn studio, en ondanks dat ik al 5 jaar uit huis ben is dit de eerste keer dat ik alleen woon. Het is een ruimte van 35 vierkante meter, ik heb alles wat ik nodig ben en om de stilte een beetje te doorbreken heb ik veel de radio aan staan. De afgelopen dagen ben ik flink bezig geweest met uitpakken van mijn persoonlijke spulletjes en vandaag ben ik na lang schuiven en uitproberen eindelijk tevreden.
Ik besluit om kaarsjes aan te steken en lekker met een glaasje witte wijn op de bank te kruipen.
Via de app hebben we afgesproken morgen de kerstboom op te halen en om eerlijk te zijn ben ik best wel zenuwachtig. De klik is er en het is nooit moeilijk het gesprek gaande te houden met hem, maar je weet nooit zeker of dat in het echt ook zo is. Precies op dat moment krijg ik een appje, hij denkt er hetzelfde over en laat weten dat hij in de buurt is. Hij stelt voor dat ik naar buiten kom, dan kunnen we een sigaretje roken, hoef ik morgen niet bij een vreemde in de auto te stappen zegt hij.
Ik zeg dat het oke is en vraag hem hoe lang het ong. duurt voordat hij er is. Dan hoef ik niet in de kou te wachten.
10 min. later sta ik buiten. Zodra hij zei dat hij er met 10 min. zou zijn rende ik als een kip zonder kop door mijn studio heen. Even kijken hoe ik er uit zag en of er niks tussen mijn tanden zat, toen toch maar even een fatsoenlijke schone trui aan en wat nieuwe deo op. Waar had ik nou mijn linkerschoen neergegooid??! Arghh nooit geweten dat je zelfs op zo'n kleine ruimte je spullen nog kwijt kunt raken! Maar goed ik heb het gehaald en ik sta buiten, nu beginnen de zenuwen toch echt wel te gieren. Wat als het in het echt niet klikt? Wat als hij mij helemaal niks vind?
Voordat ik verder kan gaan met mijn 'wat als gedachten' krijg ik een appje: "ik zie je niet staan, tegenover Jopie Jong woon je toch?" "Ja ik woon tegenover het nieuwe pand van Jopie Jong" antwoord ik.
Dat kent hij niet... Dus probeer ik hem op een andere manier uit te leggen waar ik precies woon. En vraag me niet hoe, maar het lukt.
5 min. later komt er een auto aangereden en ik weet het zeker, dat is hem. Het raampje gaat open en hij vraagt: "Sorry hoor, maar waar zie jij Jopie Jong?" Ik lach en wijs naar de overkant.
Hij wordt een beetje rood maar begint ook te lachen. Het ijs is gebroken en het enige wat ik denk: "Wauw! Hij is gewoon echt zo leuk!!"