Snap

#1 Fred maakt ons meer dan kapot.

Fred is een man. Een grote man. Die zowel zijn vrouw, maar ook de kinderen kapot maakt.

Randy laat de hond uit. Terry huppelt er ontzettend gezellig naast, en weet bijna altijd dat als Randy met hem loopt het een lange ronde word van loslopen en ravotten. 
Randy laat namelijk altijd de hond te lang uit. En niet perse omdat hij zo graag met Terry loopt maar omdat dat de enige manier is om met zijn vriendjes te spelen. Of überhaupt na schooltijd buiten te komen.

'' Sonja! '', ik hoor mijn naam. '' Nu Sonja, Naar binnen komen hij komt !! '', ik ren op Lisette af, naar binnen.. we horen de auto ronken een klein wit lelijk herrie auto komt het plein op rijden. Ik ben op tijd binnen en pak snel wat water om mijn gezicht te laten afkoelen. Ik hijg nog na. '' Son, waar is Randy?'' , ik zie Lisette in paniek kijken.. '' Die is met Terry uit. Misschien is hij nog op de dijk. Rennen..'', Lisette trekt een sprint, en 1 minuut daarna zitten Randy, ik en Lisette braaf op de bank.

Fred komt binnen.. '' Jullie hebben ook geen reet uitgevoerd zie ik..'', er komt geen gedag, alleen maar commentaar en gebrom.
'' Waar is jullie moeder?'', ik hoor hem vloeken. '' Mama is nog onderweg, ze komt er aan, ze moest werken dat wist je toch?'',
'' SONJA! HOUD JE GROTE MOND DICHT!'', ik kruip in elkaar en besef dat het zo een dag word.

Ik zie hoe Fred met de afstandbediening tv kijkt, ik sein mijn broer en zus in dat we ons nuttig moeten maken en wat opruimen, en dan stil op onze kamer gaan spelen, om te vragen of we buiten mogen spelen, Terry mogen uitlaten, of wat te drinken mogen pakken durven we geen van drieën. We hebben gezien hoe zijn dag is , en beseffen al te goed waar dat op uit kan lopen.

Ik hoor mama thuis komen. Als elk kind wil ik er op af rennen en knuffelen maar ik doe het niet, ik hoor Fred zuchten en vraag mij af wat er gaat gebeuren maar helaas kom ik daar snel achter.
"Waar heb jij gezeten? Het is 5 uur je hoort eten op tafel te zetten. Je zorgt maar dat je optijd thuis bent!''.
Mama antwoord niet. Waarom zegt ze nou niks?

Als het eten uiteindelijk klaar is, gaat Randy op de nitendo, hij maakt geluidjes en ik zie hoe Fred zich opwind.
"Kan je ophouden met dat pleuris geluid?", Randy reageert niet en gaat op in zijn spel.
Ik zie hoe Fred opstaat en kijk met ingehouden adem toe . "RANDY! Luister naar mij nu!!'', hij sleurt mijn broer naar de gang en begint te schoppen. Ik schreeuw, heel hard schreeuw ik dat hij van mijn broer moet afblijven. Hij mag niet aan mijn broer komen. 
Ik durf tegen hem te schreeuwen, op dit moment wel. Maar als ik met Fred alleen ben nooit.

Ik zie hoe mama de honkbal knuppel pakt en keihard op de grond slaat. "KAPPEN FRED STOPPEN!'', Fred pakt de honkbalknuppel van mama af '' Vuile teef rot op, je zoon moet manieren leren, als het mijn kind was he..''...
Fred pakt Randy op, en houd hem vast, hij grijpt hem bij zijn keel en tilt hem op tegen de meterkast...............

7 jaar geleden

Nu al medeleven met moeder en kids :(

7 jaar geleden

Een heel klein beetje... omdat ik niet alle details meer precies ken.

7 jaar geleden

Uit je beschrijving maak ik op dat je zowel fictie als non-fictie schrijft. Mag ik hopen dat dit fictie is? :O