Avontuur op het Kabouterpad met Tennessee

Afgelopen week hadden we een geweldige dag op het kabouterpad in het Haarlemmermeersebos. Wat begon als een gezellig uitstapje met oma, werd al snel een dag vol grote overwinningen voor Tennessee. Ze barstte van enthousiasme zodra ze de eerste kabouter zag, en het zoeken naar de volgende kabouter werd een spel op zich.

Al snel kwamen we bij een vlonder met prachtig uitzicht op het meer. Hier konden we even pauzeren en genieten van de rust. Tennessee ontdekte een boom om in te klimmen en zonder aarzeling klom ze erin. Dit was bijzonder, want normaal gesproken heeft ze al hoogtevrees als ze op de tweede traptrede staat. Ze deed het vol vertrouwen, en de vreugde op haar gezicht was onbetaalbaar.

Daarna wees een kabouter ons verder het bos in, waar we bij een geweldige speelplek aankwamen. Hier kon Tennessee klimmen en glijden, en we speelden zelfs een soort kabouterbowling. Maar wat echt indruk op me maakte, was hoe ze de uitdagende spinnenwebben overal aanpakte. Waar ze normaal gesproken voor zoiets zou terugdeinzen, sloeg ze de spinnenwebben nu zo opzij, met een tak of een flinke trap met haar laars. Niets kon haar stoppen.

Het hoogtepunt van de dag was misschien wel het vlot. Tennessee heeft altijd een beetje angst voor dingen die wiebelen, en op water maakt dat het nog spannender voor haar. Ze is vaak doodsbang, maar deze keer won haar nieuwsgierigheid het van haar angst. Ze stapte vol vertrouwen aan boord en met. z'n drieën gingen we naar de overkant. Daar wachtte nog een enorme wiebelbrug over een sloot, en ondanks dat ze normaal gesproken getild wil worden bij zulke obstakels, liep ze deze keer helemaal zelf over de brug. Ik kon niet trotser op haar zijn. Haar zelfvertrouwen groeide zichtbaar bij elke stap.

Na al deze avonturen begon Tennessee’s energie langzaam op te raken. Voor haar kleine beentjes was het een flinke tocht, en ze was inmiddels behoorlijk moe. Maar de terugweg op het kabouterpad bood nog genoeg afleiding. We liepen over houten paden, door de bossen, en genoten nog van de laatste kaboutertjes die ons de weg wezen. Uiteindelijk maakten we de ronde compleet en kwamen we moe, maar voldaan, terug bij de parkeerplaats.

Het was prachtig om te zien hoe ze zichzelf steeds uitdaagde en volhield, zelfs bij dingen die ze normaal spannend of eng vindt. Ik ben zo ontzettend trots op haar groei en doorzettingsvermogen.

Wil je dit kabouterpad ook ervaren?

Je vindt het in het Haarlemmermeersebos, vlakbij het Beachhouse. Sla rechtsaf het schelpenpad op en volg de kaboutertje. 

En vergeet ons niet te volgen op de socials voor meer leuke uitjes!