2 jaar oud🥳 & 1 jaar aan de dialyse

Als ik mijn vorige blog terug lees, denk ik; jeetje, wat zijn wij veranderd. Wij, als ouders zijnde. Ik heb net 2 weken vakantie er op zitten, daar kan het misschien ook aan liggen 🤭. Maar ik voel me gelukkig, ook al is er nog van alles gaande. Ook al zorgen we nog steeds. Tuurlijk gebeuren er nog dingen waar mijn stresslevel even boven de 100 vliegt, maar het duurt veel minder lang dan voorheen. Ik leer om sneller los te laten, of in ieder geval niet te snel vooruit te denken. In het 'nu' blijven en kijken hoe het gaat. We leren mee bewegen in alles wat er met Fenna gebeurd. Stap voor stap.

In de laatste maanden had Fenna twee virussen achter elkaar. We moesten dan ook weer ongepland meerdere keren naar het ziekenhuis en goed alert blijven op Fenna's welzijn. Toen ze na 3 á 4 weken opknapte, zagen we dat ze weer lekker wilde ondernemen. Alleen was ze helaas wat wiebelig in de benen. Ze kon zichzelf niet meer zelfstandig optrekken van zit naar staan, alleen met steun. Haar spiermassa was verminderd door het ziek zijn. Dit zorgde voor enige frustratie bij de dame. Maar nu, 1,5 week verder ontwikkelt ze als een tierelier! Ze loopt, klimt, loopt al wat op de loopfiets. We konden haar tweede verjaardag vieren!! 🧡 Met familie, zo fijn. Door vakantie kon ik dit rustig voorbereiden zonder dat het allemaal 'teveel' werd. En in combinatie met nachtzorg is dit echt te doen. Afgelopen dagen met het mooie weer, plakten we de dialyse catheter af en kon ze de hele dag badderen buiten (zie foto).

Een jaar geleden moesten we met spoed naar het ziekenhuis, de maandag na het weekend dat ze 1 jaar werd. De nieren waren echt op; daar begon het hele dialyse traject. En nu, een jaar later is ze 2 jaar geworden. 2 jaar oud, met 1 jaar daarvan aan de dialyse.

En daar was het dan, gisteravond. De dag ervoor nog naar het ziekenhuis geweest, waar het prikken helemaal mis ging en ik daar echt achteraf ook nog enorm van baalde. Maar gisteren waren we hier overdag wel weer van bijgekomen. En daar was het gisteravond; De sprankeling van geluk die ik voelde. Fenna was net naar bed gebracht, die zat nog te kletsen door de babyfoon heen, de dag te verwerken. Mijn man en ik ruimden het speelgoed op die de hele vloer had bezaaid. Veel gekregen van haar verjaardag, ze was enorm verwend met aandacht en cadeautjes. Ik zette alles terug in haar kastje, op ooghoogte zodat ze de volgende dag weer opnieuw kon starten met spelen. Ik voelde me gezegend. 'Gewoon', speelgoed opruimen voor onze dochter. Jaren geleden droomde ik van het hebben van een kindje; kón ik maar speelgoed opruimen. Fenna is bij ons. Ze kan spelen. Ze is thuis, niet in het ziekenhuis. Ze leeft. Ze groeit. En ik genoot van het speelgoed terug op z'n plekje te zetten. Gewoon, omdat het kán. 

Prediker 7:14

Wees blij op de dagen dat het goed met je gaat. Maar bedenk dat God ook de slechte dagen gemaakt heeft. En niemand weet wat er in de toekomst zal gebeuren.

Psalm 18:36-37 

Heer, u hebt mij beschermd en gered. U steunde mij met uw sterke handen. U was bij me, en dat gaf me kracht. U maakte voor mij de weg vrij, zo kon ik verdergaan.