Mara-Lynn vind alles eng
Moeilijk om mee om te gaan
Mara-Lynn is een lieve, zachtaardige, maar pittige peuter. Ze weet heel goed wat ze wil en vooral ook wat ze niet wil.
Ik merkte al vrij snel dat ze best bang is aangelegd. Veel dingen vind ze spannend of eng, ook al doen andere kindjes het wel. Natuurlijk is het niet erg en probeer ik zoveel mogelijk te steunen waar ik kan. Maar soms wil ik gewoon dat ze iets probeert.
Vandaag gingen we voor een familie dag naar Scheveningen en daar stond een enorme LEGO giraffe. Hartstikke leuk, maar dood en dood eng. Krijsen, huilen, schreeuwen zodra we dichterbij kwamen.
En dat met heel veel meer dingen. Ik probeer haar niet continu angsten proberen aan te gaan, maar soms vind ik de angsten zo onnodig dat ik merk dat het me soms best irriteert. Dat is wel het laatste dat ik wil. Maar het gebeurt gewoon.
Herkennen mensen zich hier in? En zo ja, tips zijn welkom
pos
Lastig
Skawa
https://kenniscentrum-kjp.nl/ouders-jongeren/angst/
Skawa
Bij angsten is t belangrijk om in elk geval vertrouwen in je kind te blijven uitspreken. En niet mee te gaan in veiligheidsgedrag. Bijvoorbeeld jij kan het doordat we dit super dansje doen dan denkt een kind namelijk niet dat zij het zelf kan maar dat het door het dansje lukte, of dingen ophangen aan een beertje / wat voor item dan ook. En uitleg geven. Samen van een afstand rustig bekijken wat dat is dat er staat. Een giraffe met als in de dierentuin. Maar hij is van Lego blokjes ken je dat? Dat is plastic, hij kan niet bewegen zie je dat? Iedereen loopt er langs en er gebeurt niets. Nu gaan wij er ook gewoon langs en er gebeurt ons ook niets. Angst vraagt wel om begrenzen anders wordt het steeds erger maar begrenzen kun je ook liefdevol doen.
Skawa
Dat zou niet perse angst hoeven triggeren. Dat is t leven zoals zij t kent en in zekere zin ook voorspelbaar. Ben je zelf angstig aangelegd? Zijn er andere bijzonderheden in haar ontwikkeling? Bijvoorbeeld kinderen met ass zijn gevoeliger voor het ontwikkelen voor angsten omdat de wereld voor hen wat meer ondertiteling nodig heeft.
Nien
Dankjewel dat je de tijd neemt mij te antwoorden. Word erg gewaardeerd. ASS zegt me niks. Ik weet wel dat autisme (asperger) in de familie zit. Ikzelf niet en mn man ook niet, maar wel mn broer en neven. Geen idee hoe dat genetisch werkt verder. Ikzelf heb geen angsten, behalve voor spinnen, maar zelfs dat probeer ik naast me neer te leggen en niet op haar te projecteren. M’n man daarentegen heeft een traumatische jeugd gehad, maar heeft het grotendeels verwerkt, maar is er zeker nog lang niet. Zou dat een trigger kunnen zijn? Dat ze zijn angsten voelt. M’n man is namelijk wel snel gestresst en paniekerig over de kleinste dingen, maar hij houd zich wel in bij haar