Help ik heb een PUBER!

Help ik heb een puber! Ik ben niet kluun maar wel een moeder die af en toe niet meer weet wat ze met haar puber zoon aan moet!

Even voorstellen! Mijn naam is Samantha en ik ben 34 jaar woon samen met mijn partner en 2 zonen (7 & 11 ) samen in het zuiden van Limburg! Mijn oudste zoon is 11 jaar en ik weet het zeker hij is aan het puberen! Ik schafte in de zomervakantie het boek " help ik heb een puber " van schrijver Kluun aan, ik ben benieuwd of er moeders zijn die dit boek gelezen hebben? Ik ben nog niet heel ver in het boek maar ik zie wel al heel veel herkenbare situaties. Dat stelt me echt ontzettend gerust, is dat heel gek? Als je dan in de zomervakantie op de camping andere moeders hoort mopperen ( en dat is nog zacht uitgedrukt ) tegen hun kinderen ben ik altijd een beetje blij! 🙃 Want nee het gaat er niet alleen bij ons thuis af en toe een beetje heftig aan toe, iedereen heeft wel eens momenten van het niet met elkaar eens zijn en het elkaar even niet in de buurt willen hebben! 

Wél ben ik op zoek naar een manier om mijn puber beter te begrijpen, zoals ik van Kluun begreep lijken pubers ontzettend veel op peuters, iedere moeder heeft het wel eens meegemaakt: een huilende schreeuwende peuter die zijn zin niet krijgt nou, dat is bij pubers dus hetzelfde alleen dan stampvoeten ze naar hun kamer om daar vervolgens met de deur te slaan want BOOS! 

Ik vroeg moeders om mij heen voor advies en dan vooral aan moeders met jongens - pubers, want het lijkt mij dat er wel ook een verschil tussen jongens en meisjes pubers is, toch? 🩵

Het advies was: mee bewegen en de puber het gevoel geven dat er een stuk vrijheid is maar dan wel binnen de grenzen! Oké hier kan ik wel wat mee denk ik 😅 Ik merk dat een puber vooral niet heel blij wordt van dingen altijd maar "moeten", nou welkom in de echte wereld en niet in de wereld van Fortnite of Minecraft maar hier moeten soms dingen wel gebeuren zoals huiswerk, oké mee bewegen, here we go!

Ik: Je huiswerk moet morgen af zijn, denk je daaraan?

Puber: Ja, straks. Laat me nou even!

En dit dan 10 keer, als het dan bijna bedtijd is, is het meebewegen toch wel ver te zoeken! Je kunt het nu maken anders heb je echt een "game-verbod" morgen! Is dit ook herkenbaar voor andere moeders? Telkens maar een dreigement want anders wordt het gewoon niet gedaan! Dan is de puber ook méga geïrriteerd want hij moet iets en beseft dat het huiswerk morgen nagekeken wordt op school en het dus last minute nog gemaakt moet worden. En eerlijk is eerlijk, het hele gezin is dan geïrriteerd en dat net voor bedtijd! Ik snuif nog even aan een olie, uh olie? Ja dat is weer een ander verhaal, voor de volgende keer!

Nu denken jullie misschien; ach het is toch zijn eigen verantwoordelijkheid dat huiswerk dus niet gemaakt is dan dus jammer?! Nou dat vind ik dus moeilijk, ja hij zal soms de consequenties van zijn gedrag moeten ervaren en die consequenties zijn niet altijd leuk! 

Ik ben dus benieuwd: voor alle moeders van jongens of meisjes pubers hoe pakken jullie dit aan? En is er eigenlijk wel een "gouden tip" hoe om te gaan met je puber zoon of dochter? 

Oh en deze eerste blog klinkt nu als een klaagzang over onze puber, dat is niet de bedoeling, ik ben zó zó trots op beide kinderen, en intens dankbaar dat ze er zijn en dat we ze mogen zien opgroeien, onze oudste zoon is een van de liefste lieverds ( meestal ) en kan hij zo mega enthousiast vertellen over de interesses die hij heeft iets met super vette nieuwe skins bij Fortnite of die nieuw Holland tractor die hij zag voorbij rijden. Dus Cheers op alle leuke, gezellige, fantastische momenten maar ook op de minder leuke dingen die bij elke fase van het opgroeien en ouder worden horen! 

Liefs, Samantha