Verhuizen naar de achterhoek

Sam en ik wonen samen in een huur huis in Bloemendaal. Ik woonde daar al toen ik zwanger werd van Sam. Het huis is niet klein qua oppervlakte maar eigenlijk niet bedoelt om er te wonen met kinderen. Het heeft dus 1 grote slaapkamer en 1 hele kleine.  Als baby was dat niet echt een probleem natuurlijk maar nu Sam ouder wordt wil hij natuurlijk ook wel met vriendjes op zijn kamer spelen. 

En ik wil ook beneden wel eens zonder rommel een middag doorbrengen.  Het is al niet heel groot en als het dan ook nog vol met speelgoed ligt dan wordt ik wel eens een beetje gek. 🙄

Ook heb ik hier niet echt een groot sociaal vang net. Mijn ouders wonen in Overijssel,  2 uur verder weg en mijn broer in Lochem. Dus ik ben vrij beperkt met opvang voor Sam. 

Ongeveer 1.5 jaar gelden maakte ik daarom het moeilijk besluit om de rand stad te verlaten en te verhuizen naar de achterhoek, naar Lochem, omdat dat mijn broer en zijn vriendin daar wonen en we hun eigenlijk  wel heel erg missen. Het enigste obstakel leek eigenlijk geen issue. Het toegewezen krijgen van een huis. Omdat ik alleen ben met Sam zijn we afhankelijk van een sociale huurwoning. In die regio worden huizen toegewezen door middel van loting. Je zou zeggen, een eerlijk proces waar iedereen een gelijke kans heeft. De wacht tijd zou gemiddeld een jaar zijn. Maar helaas, teleurstelling op teleurstelling en we worden dus al 1.5 jaar niet uitgeloot. Terwijl sommige mensen na een week al worden uitgeloot.

Elke keer als ik daar ben vindt ik het moeilijker om weer weg te moeten gaan. Wetend dat het weer even duurd voordat we daar zijn. Ik voel me daar thuis en het gevoel van mijn broer dicht bij te hebben en mijn schoozusje vindt ik fijn. Ook het minder gehaaste leven de oneindige mogelijkheden om in de natuur te zijn en de meer dan normale huurprijzen klinken mij als muziek in de oren. Ik denk dat Sam.daar ook beter zal gedijen en de invloeden van een mannelijk figuur ( mijn broer) ook goed voor hem zijn. Daarnaast wonen we ook een uur dichterbij mijn ouders dan.  Ik blijf natuurlijk reageren op alle huizen die voorbij komen en ik hoop echt dat we dit jaar een keer wel worden uitgeloot. Duimen jullie met me mee?? 💗