Mijn zwangerschap in het kort (Deel 1)

Het was 1 april 2015.. Ik had al een paar dagen last van pijnlijke borsten, en ik was nog steeds niet gaan menstrueren. Ik besloot dus toch maar even een test te doen die ochtend. Ik had gewoon een goedkope test gehaald, een hcg test waarop je een paar druppels urine moest laten vallen. Nadat ik dit had gedaan, en in spanning naar mijn vriend toe ging de nog boven in bed lag liep de test  'vast' ik had er dus niet genoeg urine opgedaan en besloot om er nog een drupje op te doen. En toen kwamen er echt TWEE(!!) streepjes te voorschijn.. 

Ongeloof.. Is het eerste wat in ons opkwam.. Nee, echt?! Meen je dit?! We geloofden het nog niet helemaal, en het was maar een heeeel licht streepje en dus besloot ik een foto te maken, en deze naar mijn beste vriendin te sturen. Ook zij zag twee streepjes, en was natuurlijk dol enthousiast. Het was echt waar, ik was zwanger! 

Meteen kwam er een enorm schuldgevoel in mij naar boven.. Kort daarvoor was ik namelijk jarig, en het weekend ervoor had ik samen met vrienden mijn verjaardag uitbundig gevierd. Ik had behoorlijk wat alcohol genuttigd.. Ik besloot daarom op die zelfde dag wat dus 1 april was, de verloskundige te bellen: "Goe-goedemorgen met Cynthia K. Ik ehm heb net een zwangerschapstest gedaan een HCG test, en ik ben zwanger. Maar uh het is ook 1 april. " Verloskundige: "Wat ontzettend leuk, gefeliciteerd! Een HCG test is een erg betrouwbare test, en je kunt er dus wel van op aan dat het echt zo is! Weet je wanneer je laatste menstruatie was?" Ik: uhm ja begin maart was ik ongesteld" En er werd een afspraak gemaakt voor 3 weken later.

Omdat ik het toch niet helemaal geloofde hebben we die dag een test van ClearBleu gehaald, met indicatie van hoelang je zwanger bent. Deze heb ik de volgende ochtend gedaan, en er stond ZWANGER 3+. Ook al geloofden we het toen nog niet helemaal, en wilden we hete eerst met eigen ogen zien. We waren ontzettend gelukkig.

Die 3 weken leken een eeuwigheid te duren.. Zo langzaam gingen ze. 

Op 22 april was het zover de eerste afspraak. De eerste echo, het was ontzettend spannend. Om 14:00 uur hadden was (pas) een afspraak. Als eerste kregen we een echo.. En, hij/zij zat er echt!! Er was al een kloppend hartje te zien, en ik bleek 7 weken en 3 dagen zwanger te zijn. Alles zag er goed uit, we kregen alle papieren mee,  een leuk cadeautje en mochten drie weken later weer komen.

                                             

De echo met 10 weken en 3 dagen zag er wederom goed uit en ben ik van 9 december naar 6 december gezet. 

De nacht van zaterdag 23 op zondag 24 mei ging het mis, ik was precies 12 weken zwanger.. Ik werd wakker en voelde dat mijn onderbroek helemaal was doorweekt.. ik dacht oeps, ik heb in bed geplast!! Maar niets was minder waar.. Ik liep naar de douche, en deed daar mijn onderbroek naar beneden en zag dat het alles behalve plas was. Het was bloed, en het bleef maar druppen. Ik heb in paniek mijn vriend geroepen en deze heeft de verloskundige opgebeld. Zij heeft zich meteen aangekleed en kwam. Ik zat inmiddels op het toilet, omdat het bloed nog steeds drupte. Boven in de douche lag nog mijn ondergoed, en dus het bloed dat ik was verloren. Ze keek en zei dat het wel meeviel. Maar dat ze goed begreep dat we in paniek waren omdat het inderdaad veel is. Maar vertelde dat bij een miskraam vaak nog veel meer bloed kwam kijken. Maar dat het vooralsnog even afwachten was wat dit ging worden. Ik moest om 7 uur even weer naar het spoednummer bellen, want dat had een andere verloskundige dienst, en dan konden we even komen voor een echo. Om 8 uur die ochtend kon ik terecht, en heb ik mijn moeder gebeld of zij met ons mee wilde in de auto, omdat ik toch wel erg veel buikpijn had.

Op de echo zag alles er goed uit, en wat het bloeden precies is geweest is nu nog steeds een raadsel. Op dinsdag moest ik even weer komen en zou ze nog een keer een echo maken om te kijken of alles er nog steeds goed uit zag. Omdat ik op vakantie zou gaan naar Kroatië was het toch extra eng.. naar een vreemd land.. vreemde ziekenhuizen etc. En dit besprak ik met de verloskundige, en die raadde aan om even af te wachten hoe de echo er die dinsdag uit zou zien. 

Op die dag ben ik redelijk veel bloed verloren, maar was het de dag erna bijna over. Het was alsof ik aan het menstrueren was, maar dat was niet het geval. 26 mei weer heen geweest, alles zag er goed uit, en zolang ik me goed voelde was het goed dat ik de maandag erop(1juni) op vakantie zou gaan naar Kroatië. We waren blij dat ons kleintje het nog steeds goed deed, en kreeg het advies rustig aan te doen, en me niet te druk te maken. Ik had waarschijnlijk te veel bewogen die zaterdag ervoor.

                                     

van 1 juni tot en met 8 juni was ik op vakantie in Kroatië samen met mijn vriend, en 2 vrienden van ons. Wat een lange rit, maar het was echt fantastisch. Veel dingen heb ik niet gedaan, omdat ik af en toe wel bloed verloor.

8 juni kwamen we na wederom een lange autorit, weer thuis.

Op 10 juni ( 14 weken en 3 dagen zwanger ) hadden we weer een echo. We vonden dit beide fijn omdat we de baby dan weer zouden zien. We waren ook opgelucht toen alles er wederom goed uit zag! 

2 juli ( 17 weken en 4 dagen zwanger ) YES! ZE wilde eindelijk laten zien dat ze een meisje is. Omdat ik nog geen 20 weken zwanger was, wilde ze dat ik het zou laten bevestigen bij de 20 weken echo die ik de week erop had. We hebben dezelfde dag een leuk truitje gekocht, eindelijk gericht shoppen!

8 juli, de 20 weken echo ( 18 weken en 3 dagen zwanger ).                                                                                                        Voor de 20 weken echo moesten wij naar het ziekenhuis in Emmen, hier werd alles bekeken, liepen haar lipjes mooi door, vingertjes en teentjes werden geteld, zag haar hartje er goed uit etc. Alles zag er goed uit, en er werd bevestigd dat het echt een meisje is.

In een volgende blog vertel ik over week 20 tot de dag van bevalling over mijn zwangerschap.

Bedankt voor het lezen!

Liefs,

Cynthia xx