Leven met Zware Migraine

Goede Avond, hier een berichtje van mij aangezien ik al heel lang niks geplaatst heb en ik het weer tijd vond om even wat te plaatsen.
Sinds mijn lagere schooltijd kwam bij mij migraine opzetten. Zware hoofdpijnen wat leed tot het niet verdragen van licht en behoorlijk veel overgeven. Zo ging het de eerste paar jaar bij mij het begon toen ik in groep 5 zat. Mijn ouders waren er al bekend mee omdat mijn moeder het ook regelmatig had. In Mijn middelbare schooltijd ben ik van school en opleidingsniveau veranderd omdat ik vaak moe en uitgeput was. Zo ben ik 1 niveau lager gegaan (kader) maar naar mate de maanden verstreken kwamen om de 3 maanden de migraine aanvallen opzetten maar dit maal in een heftigere soort. De misselijkheid werd heftiger ik kwam niet meer uit mijn woorden en had het gevoel alsof ik heel veel moeite moest doen om ook maar enig sinds iets uit mijn mond te laten komen laat staan dat het verstaanbaar was. De hoofdpijn werd heftiger. Mijn hoofd knapte gewoon uit elkaar zo voelde het aan. Ik ging regelmatig naar de dokter toe vooral omdat ik vaak moe was maar die stuurde me altijd naar huis met het advies neem maar een paracetamol. Tot dat ik op een dag een vervangende arts had. En ja hoor die meende een ruisje te hebben gehoord. De onderzoeken werden gestart en alles werd in gang gezet en o bleek dat ik een geboren hart afwijking heb. Hierover meer in een andere post van mij.  Na mijn hartoperatie Stroomde het zuurstof arm en rijk bloed weer goed door mijn aderen maar kreeg ik er als gevolg bij dat de migraine s nu dagelijks waren en dat wel 3 keer per dag. Ze waren zo Heftig ik kon geen licht verdragen kreeg last van uitvalverschijnselen zoals het niet voelen van mijn been of arm. wat zich uitbreid in een half doof gezicht en een dove tong. ik dacht dat ik dood ging... Ik ging in die tijd naar het mbo en mocht altijd op de gang zitten als ik een aanval had. Vervolgens heb ik een jaar over moeten doen en heb ik hele duistere periodes gekend. waarin ik niet meer wou leven omdat dit geen leven was maar eerder een ware nachtmerrie. Soms Bleef het een half jaar weg en soms speelde het enorm op. Ik leerde leven met het feit dat ik het over me heen moest laten komen en het maar moest nemen zoals het was want ik had het toch niet in de hand. Ik werkte 32 uur had een vaste baan en soms als het op kwam zetten ging ik op kantoor zitten en liet ik het over me heen komen na een uur was ik weer wat aanspreek baan en hervatte ik mijn dag. Al had ik wel het gevoel alsof mijn hersens bij elke aanval een klap kregen. Toen ik na een miskraam zwanger raakte van mijn dochtertje had ik ook wekelijks migraine aanvallen. alleen kon ik nu geen medicatie er voor slikken. Na een traumatische bevalling en het niet hebben van een band met mijn dochtertje raakte ik zwaar depressief. In die Periode ben ik door de Scan geweest met mijn hoofd waarop niks te zien was. Ook kreeg ik een gesprek met een neuroloog en na de 4de keer hadden we de juiste medicatie te pakken. Candesartan cilexetil 4mg wat een wonder middel was dat het verlaagde de bloeddruk waarschijnlijk stroomde mijn bloed te snel door mijn aders heen waardoor ik de aanvallen kreeg. Ik heb me vrij gevoeld met het middel en kon de hele wereld weer aan want gelukkig had ik het nog maar 1 keer in de maand en bleef het daar bij alleen raakte ik heel vermoeid van de medicatie. Mijn bloeddruk was te laag mijn hoofdpijn kwam weer terug en ik had nog steeds het gevoel dat mijn lichaam klappen kreeg wat ik binnen in mij wel voelde. De beslissing met de arts was om tijdelijk te stoppen met het medicijn omdat er een kans bestond dat de migraine s uitbleven dit is bij meerdere mensen gebeurt. mocht het bij mij terug komen dat moet ik aan ge medicatie voor epilepsie. Maar tot op heden heb ik nu al 4 maanden geen aanval meer gehad. Ik heb af en toe nog wel eens lichte hoofdpijn maar daar blijft het bij. Ik blijk een hele zware soort migraine te hebben. Ik ben inmiddels 27 en de eerste keer dat ik het kreeg was ik 9. Ik ben blij na al die jaren dat doordat ik een nieuwe huisarts kreeg die alles voor mij uit wou zoeken ik gelukkig mijn leven een beetje terug heb. blijf bij je gevoel en als je het gevoel hebt dat er echt wat is laat je niet weg schepen bij een dokter maar zeur door. Ik wens jullie allemaal alvast een gelukkig en gezond nieuwjaar en blijf dicht bij jezelf wat betreft je eigen gevoel. Liefs Melissa