Snap
  • Nieuws
  • Zwanger

Hoe snel vertel jij dat je zwanger bent?

Daar zitten we dan, met de opa en oma van ons kind. Voor hen is dit hun eerste kleinkind, dus ik gun het ze enorm!

HET BLIJDE NIEUWS VERTELLEN

We zitten met de (schoon)familie in een huisje. Het is kerstvakantie. In de vroege ochtend loop ik in mijn badjas snel de badkamer uit om mijn man te halen. Hij zit in de woonkamer. Enthousiast open ik de deur en ik zie mijn zwager naast hem zitten. Al snel slik ik de woorden in die ik wilde zeggen. Met een trillerige stem vraag ik waar hij mijn ehh.. douchegel heeft gelaten? Gelukkig weet hij waar ik mee bezig ben en hij loopt met mij mee. Nadat ik hem de test heb laten zien, beginnen we zachtjes te giechelen. 'Yes! En wat nu?'

We zitten het eerste deel van de kerstvakantie uit. Tweede kerstdag gaan we naar mijn familie. Zenuwachtig als ik ben, zeg ik steeds tegen mijn man dat zijn moeder het wel doorheeft. Tijdens kerstavond had zij ons namelijk een overheerlijke (uitziende) eendencarpaccio voorgeschoteld, die ik aan mijn man moest doorgeven... 'omdat ik het niet lekker vind'. Iedereen keek mij raar aan. Normaliter houd ik juist wel van carpaccio's. Daarnaast vond ik dat m'n schoonmoeder mij te vaak bedachtzaam heeft bekeken of aangekeken. 'We moeten het je ouders maar vertellen', zeg ik tegen mijn man. Volgens hem overdrijf ik en hoeven we het nog niet te vertellen. Het maakt hem trouwens niet uit of we het nu vertellen of dat we er nog even mee wachten. Wat mij betreft weet de hele wereld het vanaf moment één, dus ik sta te popelen dit nieuws met hen te delen!

Nadat we m'n schoonzusje en zwager hebben uigezwaaid, blijven wij nog ongemakkelijk ff plakken. M'n man zegt tegen zijn moeder: 'Zullen wel nog een theetje drinken voordat we gaan?' 

GEBEDEN VERHOORT 

Daar zitten we dan, met de opa en oma van ons kind. Voor hen is dit hun eerste kleinkind, dus ik gun het ze enorm. Benieuwd naar hoe ze gaan reageren, floep ik het er gelijk maar uit: 'Ik ben zwanger'. Mijn schoonmoeder springt van blijdschap uit haar stoel. Het is zo'n mooie reactie, dat ik gelijk met haar mee huil. Ze vertelt me dat ze bang was dat het niet ging lukken en dat ze er volop voor hebben gebeden. Haar gebeden zijn verhoord en onze kinderwens lijkt nu in vervulling te komen!

Wij hebben onze naaste familieleden vrij snel ingelicht over de zwangerschap. Ten eerste omdat we zo intens blij waren, dat je 't toch al van de daken wil schreeuwen. Ten tweede: mocht het toch fout gaan, dan is het ook fijn om dit met je naasten te delen.

7 jaar geleden

Ik heb het ook gelijk verteld. Aan onze ouders met 8 weken en die hebben het ook niet geheim hoeven houden. Op het werk met 9 weken al aan de baas. De rest na de 11 weken met oudjaar