en toen was ik zwanger...0o
Vriendinnen om me heen werden zwanger en dan krijg je de bekende vraag: en wanneer gaan jullie aan kinderen denken? Heel laconiek reageerde ik in januari: "ooh binnen nu en twee jaar denk ik. Eerst school (hbo deeltijd) maar afmaken enzo he". ik vergeet het nooit meer 11 mei 2012, ik voelde me al een tijdje moe, hangerig, beroerd en volgens mijn vriend was ik behoorlijk kort door de bocht (een kort lontje dus) Maar dit weet ik allemaal aan mijn knie operatie die ik eind februari heb gehad.
afijn 11 mei dus, vriendlief zegt: ga toch voor de zekerheid even een test halen dan, dan zijn we ook weer gerust gesteld en als die vermoeidheid enzo aanhoud gaan we wel naar de dokter. Zo gezegt zo gedaan. Om half 2 smiddags was ik weer thuis met test (en om twee uur smiddags moest ik vertrekken naar mijn werk waar ik een late dienst had en een feestje van een collega)
Test gedaan, gewacht, gekeken, nog een keer gekeken, we keken elkaar eens aan, keken nog eens naar de test, gebruiksaanwijzing er nog eens bij, nog een keer kijken naar de test, nog een keer kijken naar elkaar.... omg ZWANGER!!?? oke, haal adem, niet volgens de planning (hoewel ik in januari nog zei: ooh binnen nu en twee jaar.... aardig volgens de planning.... zeg ik natuurlijk achteraf) oke.. pff duidelijk, we zijn zwanger, oke.... oke.... dit gaan we doen, dit kindje hoort bij ons, het heeft zo mogen zijn dat wij zwanger mochten worden, laten we dit wonder welkom heten!
Die middag ben ik helemaal beduusd naar mn werk gegaan, mn ding gedaan en naar t feestje geweest en weer naar huis gegaan. alles is compleet langs me heen gegaan en collegas viel het al op en vroegen of er iets was. Ja er was wel iets maar wat precies kon ik niet benoemen.
Twee dagen later de verloskundige gebeld en de dag erna kon ik meteen komen voor een intake. Leuk mens, veel verteld en meteen een afspraak gemaakt voor de eerste echo! de week er op konden we al komen! ooh hoe spannend! en jawel hoor 6 weken zwanger! een kloppend hartje! een wriemelend wurmpje in mijn buik! mijn woorden:" Ooohhhh hoe bizar zeg! En meteen een afspraak gemaakt voor de 10 weken echo.
Vriendlief wist nog niet precies wat hij er van vond. Ja leuk zo'n knipperlichtje maar meer zie ik niet. Ik moet het eerst zien. Hollands nuchterheid (of in dit geval amerikaanse nuchterheid denk ik..) afijn 10 weken echo. Ook deze echo was inwendig (kan er niet aan wennen maar ja) puur en alleen omdat de echo dan zo veel mooier en scherper is. En wat was dat het waard zeg! Discovery Channel en dat soort programma's zijn er niets bij! Een compleet kindje kwam in het scherm tevoorschijn, handjes bij het hoofdje en een prachtig kloppend hartje! even waren we stil en ons kindje rekt zich uit, draait zich om en nog een keer als of hij of zij wilde zeggen: ja hoor kijk maar goed wat voor wonder ik ben en geniet er maar van. en het legde zijn of haar handje weer onder zijn of haar hoofdje en 'sliep' verder.
De tranen stroomden langs mn wangen, ik was zo intens gelukkig! Dit was ons kindje! Gelukkig hoefden we niet lang te wachten op een volgende afspraak. twee weken later mochten we langs komen om het hartje te luisteren. Wij wilden geen combinatietest omdat er geen afwijkingen voorkomen in de fam, ik zelf net 25 ben en het eigenlijk ook gewoon niet wil weten omdat ik met de uitslag niet zo veel kan.
Helaas moest vriendlief werken toen ik naar de verloskundige ging om het hartje te beluisteren van ons wondertje. De kleine bewoog zo veel dat die geluiden het geluid van het hartje overstemden maar naar een beetje geduld werd er een duidelijk ritmisch geklop hoorbaar en ging het kindje stil liggen. hoe prachtig! Ik had beide a.s. oma's meegenomen en die stonden stilletjes te genieten met de tranen in hun ogen. Prachtig!
Ach en dan lees ik bovenstaande terug en denk ik. Ja voor mij is het zo bijzonder en dat terwijl er dagelijks vrouwen zwanger zijn. Dat in mijn achterhoofd houdend weet ik bijna zeker dat iedere a.s. moeder vind dat haar zwangerschap en haar kindje net zo bijzonder zijn als ieder andere zwangerschap en ieder ander kindje!
Ellke
dat blijft je altijd bij denk ik haha.
sandra
Ik kan de dag dat ik mijn eerste positieve test deed ook nog heel erg goed herinneren.....het was 6uur 's morgens en ik ging er vanuit dat hij negatief was. Ik gaf, volgens mijn man, een gil die er op leek dat hij toch weer negatief was......maar hij was positief :-) Ik kon mijn ogen niet geloven! Een heel mooi moment maar zeker ook heel onwerkelijk.
Ellke
absoluut. nadat ik van de schrik bekomen was vond ik het zoo bijzonder!
Ellke
haha zeker dank je! Ondertussen is hij al bijna 16 weken :D zo bizar als je dan terug denkt aan de dag dat je de test deed en je je ogen gewoon niet geloofd haha