En dan zegt hij "het is kanker" #2

We wachten op bericht op Rotterdam. (Zie vorige blog). En dat wachten duurt lang want de uitgerekende datum komt dichterbij. 

Na een paar dagen komt er een brief. Snel maak ik hem open. We kunnen over twee weken terecht. Er staat 1 onderzoek in. In eerste instantie dacht ik dat we de rest die dag daar wel zouden horen. 

Er was ons verteld dat er vanuit het ziekenhuis hier geregeld zou worden dat alle onderzoeken op 1 dag zouden zijn. Dit kon omdat wij van ver moesten komen (ruim 1 uur reizen enkele reis). De volgende dag bekroop me toch een gevoel dat er iets niet klopte dus belde ik naar rotterdam. 

Ik kreeg een bijzonder aardige mevrouw aan de lijn. Ze vertelde me dat er maar 1 onderzoek gepland was en dat de rest op andere dagen zou zijn. Dit werd me teveel. Ik barstte in tranen uit en vertelde dat we hoog zwanger waren. Ze begreep dat er haast bij was en ging kijken wat ze voor ons kon doen. 

Een poosje later belde ze terug. Alles was op 1 dag gepland volgende week. Het liep dan wel niet vloeiend achter elkaar door omdat ze ons overal tussen had gepropt. Dat vond ik helemaal niet erg. Heel erg lief en ik was haar erg dankbaar. Eindelijk is het geregeld.

De volgende week gingen we naar rotterdam. Ik had mijn moeder mee gevraagd voor het geval dat. Ik had zelfs de vulchttas in de auto gezet voor het geval dat de bevalling zou beginnen. 

We werden heel erg vriendelijk ontvangen. Kregen uitgebreide uitleg en een sociaal werker die ons bij kon staan waar nodig. De dag duurde lang maar alle onderzoeken waren gedaan. We konden weer naar huis.

Nu wachten op de uitslag......