Een nachtmerrie deel 2

Een nacht van hel zijn wij in gegaan. Ik heb hooguit een uur geslapen. Na dat ik gillend was wakker geworden. Ben ik maar met de redactie van mijn werk gaan appen tot het moment daar was dat wij naar de woning konden gaan. Vanuit mijn werk stonden ze al klaar met de camera. Een hoop ruzie met de woningbouw moeten trappen maar uiteindelijk mocht ik samen met mijn schoonmoeder stitch gaan halen en nog wat spulletjes voor de kids en ons zelf. Mijn man werd aangevallen door de schreeuw mevrouw van die nacht. Ik kan niks anders zeggen dan dat het een vreselijke vrouw is. Dat zij die dag ervoor brandende troep onder de auto van de buurman stond te harken en betrapt werd daarop, probeert ze krampachtig buiten alle aandacht te houden. Dat haar man eigenlijk elke dag stom dronken is en voor overlast zorgt verteld ook niemand. Ja het is allemaal echt vreselijk wat haar is aangedaan hoor… Ze heeft haar voertuigen nog en mocht na 3 dagen weer lekker terug naar huis omdat hun stuk veilig verklaard is.

Ik kwam met mijn schoonmoeder binnen. Stitch zat heel rustig onder tafel. En keek mij echt met een blik aan van zo he he ben je daar dan eindelijk ? Ik wilde haar pakken maar ze schoot weer weg. Ik begon dingen onder het kerstdorp van mijn man weg te trekken en kreeg haar al snel te pakken. Mijn schoonmoeder stond met de bench klaar en in no time zat ze daar veilig in. Ik zette te bench op tafel en liet even mijn tranen gaan. Diep adem halen en snel door. Spulletjes pakken en snel weer naar buiten. Het voelde gewoon niet veilig. En de tijd dat je binnen mocht zijn was erg beperkt. En dan sta je buiten en ben je nog de helft vergeten.

Ik gaf mijn werk een exclusief interview. Stitch werd nog eens goed gefilmd. Daarna kregen wij te horen dat het pand onbewoonbaar was verklaard. Je mag naar binnen voor spullen maar je mag er niet blijven werd er gezegd. De dag erop wilde wij toch graag naar binnen omdat wij wat dingen voor Ferry waren vergeten. Dat mocht niet meer. Het pand moest afkoelen. Shit ! Ik had echt bepaalde baby spullen nodig ! En Bram verveelde zich ook enorm! Ik plaatste een oproepje in het dorp. Al snel kwamen er berichtjes binnen. Via de weggeefhoek Rijen werd er gezorgd dat wij zo snel mogelijk alle benodigde dingentjes mochten komen uitzoeken. Een van de eigenaressen ging rond informeren voor een baby bedje. En ’s avonds kon ik er al eentje ophalen.

En zo gingen wij oud en nieuw in. Een hel ! Ik kan niet meer tegen de harde knallen. Het is een trigger om de brand weer opnieuw te beleven. Ik heb de eerste week op slaap medicatie geleefd. Stonden jongeren ergens voor de lol vuurwerk bommen af te steken zat ik te trillen en te huilen. Bram gilde elke keer: ‘mama! Ik hoor die knallen weer!’

Na oud en nieuw werd er een bijeenkomst gehouden en mochten wij daarna nog even de woning in. De muren waren gescheurd door dat het pand zo warm is geworden en weer is afgekoeld. Een van de medewerkers van de woningbouw kwam kijken. Hij schrok er ook van. De mooie baby kamer van Ferry is vies, stinkt en vanuit zijn slaapkamer kijk je zo door de scheur naar het ketelhok naar binnen.

Bram zijn kamer zit eigenlijk vol met scheuren. De brandweer heeft daar van alles overhoop getrokken. Het stinkt er en al zijn speelgoed zit onder het roet. Onze slaapkamer heeft mijn man er zelf bij gebouwd in een stuk woonkamer gedeelte. Mijn schoonbroertje was al een tijdje aan het zeuren dat hij echt wat meer ventilatie daar moest creëren. Echter was dit nu wel stitch haar geluk geweest. In onze slaapkamer heeft bijna geen rook gestaan. Stitch is waarschijnlijk door de warmte veilig op ons bed gaan zitten. In de woonkamer stinkt het ook vreselijk maar ook daar valt de roetaanslag erg mee.

De media zette zijn aandacht extra op de brand de SP Breda begon ook mee te kijken. Inmiddels zijn we 3 weken verder. Onze woning is onbewoonbaar verklaard. De vloer is verzakt. En muren staan los. De woningbouw voelt zich niet verantwoordelijk. Iets wat ik ze enorm kwalijk neem. Een woningbouw hoort ervoor te zorgen dat zijn huurders veilig kunnen wonen. Deze veiligheid was al geruime tijd weg. De beheerder was op de hoogte. Via het algemene nummer is er ook vaak zat geklaagd. Niks gebeurde er mee. Diefstallen. Vernielingen, Brandstichtingen en niet bevoegde personen die zich op illegalen wijze toegang verschafte tot het pand. Overlast van buren. En een kinderachtig cultuurtje wat continu naar elkaar wijst. Inmiddels hebben wij te horen gekregen dat wij voorlopig tussen de 8 en 18 maanden niet meer terug naar huis kunnen. Onze woning zal gerenoveerd moeten worden. Normaal bied een woningbouw hier dan vervangende woonruimte voor aan. Helaas hebben wij ook hier nog geen enkele terugkoppeling op. Wat er verder allemaal gaat gebeuren geen idee. Onze spullen worden wel door de verzekering van de woningbouw opgeslagen maar voor ons? Voor ons is er nog niks geregeld.

Wil jij mom influencer worden bij Mamaplaats? Maak hier je account aan! ❤️