'Het moment dat ik wist dat ik zwanger was voelde ik..

Ik weet het nog goed toen ik ontdekte dat ik voor de eerste keer zwanger was. Het was kerst 2009 en ik voelde mij al een tijdje niet echt lekker. Had allemaal vage klachten en had al snel een vermoeden. Aan de ene kant wilde ik niet testen. Was ik wel een geschikte moeder? En wat als de test negatief zou zijn? Dan zou ik toch stiekem ook teleurgesteld zijn. Het leek mij ergens heerlijk zo'n mooi klein hummeltje geboren uit onze liefde. Ik heb na enkele dagen mijn vermoedens uitgesproken naar mijn vriend. Hij wist niet goed wat hij er van vinden moest. Hij had geen bezwaar tegen kinderen, maar ik zat nog midden in mijn studie. Ook ik maakte mij daar zorgen over. Tijdens het kerstdiner toch maar besloten om mijn wijntje te laten staan. Met het idee dat er misschien een klein kindje in mijn buik groeide kon ik niet toch dat wijntje gaan drinken. Uiteindelijk heb ik op oud en nieuw een zwangerschapstest gedaan. Ik wilde weten hoe ik het jaar in zou gaan en of ik ook mijn champagne beter kon  laten staan. Had er amper overheen geplast of er kwam al een dikke duidelijke plus te staan. ZWANGER. Mijn vriend leek opgelucht, maar ik bleef mij zorgen maken. Klopte de test wel? Kreeg ik niet een miskraam? Hoe met school?  Zouden we nu gaan trouwen? Hoe reageren onze ouders?  Na een paar dagen was mijn plus op mijn test weg. Ik had de test op mijn nachtkastje laten liggen zodat ik er steeds naar kon zien wanneer ik het niet geloofde. Ik wilde eerst een echo om zekerheid te krijgen.  Wat kan een week dan lang duren, maar tijdens de echo bleek ik ruim 6 weken zwanger. Wat vond ik het fijn om naar dat kleine flikkerend vlekje op de echo te kijken. Ongelofelijk dat je het hartje nu al kon zien kloppen. Na deze echo samen besloten om onze ouders in te lichten. Onze ouders hadden al een vermoeden, omdat ik al alcoholische drankjes af had geslagen de laatste tijd. Ik ben nog heel lang bang geweest dat er misschien iets mis zou kunnen gaan. Na 3 maand hebben we het pas aan meer mensen verteld.

Bij ons tweede kindje was ik heel bewust bezig met zwanger raken. Was erg ongeduldig en er veel mee bezig. Twijfels over dat mijn eerste zwangerschap  misschien een gelukje was en een tweede kindje niet voor ons was weg gelegd. Iedere keer voelde ik mij teleurgesteld wanneer de rode duivels weer op visite kwamen. In februari was ik met de pil gestopt en pas in juli iets voor mijn verjaardag had ik een positieve zwangerschapstest. Een geweldig cadeau. Ook nu wilde ik weer een echo voor zekerheid, maar moest vrijwel een maand wachten op een echo. Toch was alles minder spannend en maakte ik mij minder zorgen, gewoon omdat het allemaal niet meer zo nieuw was. Deze keer vertelde mijn dochter dat ze grote zus werd d.m.v. een shirtje wat ze aan had met de tekst: Kus ik word grote zus.