5 jaar geleden
De kogel door de kerk
Waar begin je?
Hallo allemaal,
Het is een tijdje stil geweest en dat heeft met van alles te maken. Maar het is vooral druk geweest, druk met de zorgen voor dochterlief, het huishouden, sociale dingen en werk kortom druk met het leven.
Gister hebben we na heel wat strubbelingen in de afgelopen jaren besloten een punt achter ons huwelijk te zetten. Nou ja, hij besloot dat en het feit dat ik er niets op had te zeggen, zegt denk ik voldoende voor mij.
Ik kan het werkelijk niet meer, de zoveelste keer dat hij dreigt met scheiden, de zoveelste keer een sneer een trap op me hart en alles wat bij ruzie en narigheid komt kijken. Dus ik heb gezegd, laten we het maar doen. Ik kan niet meer vechten voor een huwelijk dat al verloren is, ik wil niet meer onzeker zijn over of mijn man nog wel gelukkig is, of ik goed genoeg ben voor hem maar ik wil vooral niet dat mijn dochter in zo een situatie opgroeid. Het lijkt ook alsof het me niet raakt, de gedachte dat hij weg gaat maakt me wel verdrietig maar ergens denk ik echt dat het beter is. Want soms is houden van niet genoeg blijkbaar.
Ik kijk op tegen alles wat gaat komen. Vooral omdat hij aangeeft morgen met de noorderzon te verdwijnen. Want ja, wat dan? Hoe moet ik het met dit koophuis doen? Waar ga ik wonen? Ik heb aangegeven dat hij altijd naar zijn dochter kan en zij naar hem maar dat wil hij niet. Ik kan en ga het verder niet afdwingen en heb ook gezegd wat ik ervan vind maar dat lijkt weinig uit te maken.
Ik vraag me nog zoveel dingen af, maar vooral vraag ik me af waar begin je als de andere partij met de noorderzon verdwijnt? Kan ik dan wel scheiden? Krijg ik dan de volledige voogdij? Geld alimentatie ik hoef het allemaal niet ik wil vooral een prettige plek waar ik en mijn dochter gewoon rustig een leven zonder spanning kunnen opbouwen. Sorry voor de rommelige post maar momenteel is het in mijn hoofd 1 grote chaos.
Iemand tips of ervaringen hiermee?
Puurgeluk
Jeetje ook heftig voor jou zeg! Dank voor je lieve woorden en ik wens je heel veel kracht toe om dit alles te doorstaan. Uiteindelijk gaat de zin weer schijnen houdt ik mezelf voor. Bij mij is het vooral de vraag, stel dat hij morgen weg is. Ik kan het huis niet alleen betalen, ik kan het huis niet alleen verkopen.... Het is zijn keuze om zijn dochter niet te willen zien ik heb hem verteld hoeveel verdriet me dat doet en vooral wat het voor haar betekent, het maakt hem niet uit het heeft hem nooit veel uitgemaakt. Maar als hij deze keuze maakt wil ik wel verder met mijn leven hoe cru dat ook klinkt. Ik heb teveel meegemaakt om bij de pakken neer te gaan zitten voor iemand die zich zo opstelt.
Joos32
Ps als je ex jullie dochter heeft erkend (of je dochter is binnen jullie huwelijk geboren) dan kan je volgens mij nooit de voogdij kwijt raken behalve bij dingen als verslaving etc. wat de rechter kan opleggen. (Uit de ouderlijke macht laten zetten). Volgens mij kan je wel het zorgrecht helemaal krijgen. Dan ben je de hoofdopvoeder...
Joos32
Hoi meis, Helaas kan ik hierover meepraten. Kort samengevat: Mijn ex is Egyptisch. Was in Nederland illegaal, kreeg zijn Nederlandse paspoort en wilde scheiden. De dreiging van met de noorderzon vertrekken is er in mijn geval wil hij ons zoontje van 3 graag meenemen voor vakantie (wat ik uiteraard niet toesta en wat binnenkort voor de rechter komt). Bij mij is dit nu 5 maanden aan de gang.... Advocaten....mediation....werken aan een ouderschapsplan... Het is een zwarte nachtmerrie, helaas kan ik daar niet een opbeurend verhaal van maken. De hel... Ik kan je aanraden te zoeken naar een goede advocaat. Er worden veel dingen gezegd maar uiteindelijk moet er onder jullie beiden gedragen ouderschapsplan een handtekening voordat er iets zeker is. Ik hoop, omwille van jullie dochter, dat hij wel in het leven blijft van haar. Ik wens je heel veel lieve zorgzame mensen om je heen toe die je door deze zware tijd heen slepen. Het is echt niet niks. Het raakt je fundament. Veel liefs en take care