Accepteren? Ik wil helemaal niet nog meer accepteren!

Ik wil graag knallen! Super mooie dingen creëren voor jullie mama's. Juist nú! Omdat het super nodig is. Maar het is nú eenmaal niet anders dan dat we nog een tijdje in deze lock-down blijven.

Vandaag heb ik het daar best wel even zwaar mee. Dat mag je best wel eerlijk weten. Loop een beetje te chagrijnen tegen mijn vriend en hij op zijn beurt weer tegen en over mij..

Zucht.. adem in, adem uit.. Dus we zijn net maar een stukje gaan wandelen, even het laten inzinken. Het vanuit een andere hoek bekijken.

En weet je, ik ga mij niet uit het veld laten duwen. Ik ga niet het slachtoffer zijn. Daarvoor voel ik dat mijn passie te groot is. De passie om andere moeders te leren hoe je een stabiele basis kunt hebben. En een flexibele schil erom heen zodat bij tegenwind je niet meteen van je sokken geblazen wordt. Ook door het nieuws van een verlengde lock-down..

Mag je daarom niet af en toe gewoon flink balen van een situatie? JA.

Even sikkeneuren? JA!

En dan je kop weer op de positieve kant op sturen? JA.

Maar wel op jouw eigen tempo.. dus heb jij even wat langer nodig dan een ochtend, een dag en een wandeling om het weer te zien zitten? Om meer te kunnen accepteren? Pak die tijd!

Zo.. dat heb ik even van mij afgeschreven. Ik kan het je van harte aanbevelen ;-) het lucht toch wel een stukje op om het te uiten.

Ja, ook ik doe het niet perfect, sta niet ieder moment stevig in mijn schoenen. En dat is ok, alleen nog meer om van te leren en weer door te geven. Daarnaast vertrouw ik erop dat *𝗵𝗲𝘁 altijd wel weer goed komt, linksom of rechtsom.

*𝗵𝗲𝘁 = lekker ruim begrip en voor iedereen anders.. wat betekent *𝗵𝗲𝘁 voor jou?

See ya! Désirée