Zwangerschapsdiscriminatie

Al een langer twijfel ik om mijn ervaring over zwangerschapsdiscriminatie te delen maar ik heb de keuze gemaakt dit nu te delen met jullie omdat ik merk dat er weinig over verteld word.

Veel vrouwen die actief zijn op de arbeidsmarkt hebben te maken of krijgen te maken met discriminatie vanwege een zwangerschap en/of moederschap. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat 43% van de werkende of werkzoekende vrouwen geconfronteerd wordt met een vorm van zwangerschapsdiscriminatie.

Uit ervaring kan ik spreken dat ik geconfronteerd ben met zwangerschap discriminatie. Meerdere emoties schieten door mij heen maar vooral ‘woede’ hoe kan dit gewoon zo gebeuren dat ik het ene moment functioneer en het andere moment wordt mijn baan afgenomen ? Dit bracht mij veel negatieve gevolgen in mijn zwangerschap maar nu ook zeker na mijn zwangerschap. Veel stress “Ik ben zwanger en werkeloos”, het ene telefoontje naar ander telefoontje met het UWV voor een zwangerschapsuitkering en de gehele tijd schieten de gedachten door m’n hoofd “ hoe moeten we dit financieel doen, wanneer zal ik weer aan het werk zijn”.

Maar ook negatieve gevolgen op professioneel vlak ‘Ik zit nog steeds vol ambitie en dat had ik toen ook’.

Veel vrouwen weten ook niet zelf zwangerschapsdiscriminatie te herkennen. Zeker vrouwen met een tijdelijke arbeidsovereenkomst krijgen makkelijker te maken met zwangerschapsdiscriminatie, maar ook vrouwen met een vast contract lijken er veel last van te hebben door bijvoorbeeld promotie mis te lopen.

Zou ik vrouwen aanraden om het gesprek aan het gaan? Ja absoluut, zelf heb ik dit niet gedaan en daar heb ik spijt van want dit is wat er tegen mij letterlijk werd gezegd “ al had de situatie anders geweest hadden we je nog wel een kans gegeven “

Zo is in mij eerdere blog te lezen dat ik veel ziek ben geweest in mijn zwangerschap. Al snel in mijn zwangerschap ben ik voor een langere periode in de ziektewet gekomen door het vele overgeven en aantal keren flauwvallen. Onderweg naar huis na mijn afspraak bij de Arboarts kwam ik op Facebook al de vacature tegen bij mijn werkgever voor mijn functie. Ik merkte op de werkvloer dat mijn werkgever anders op mij begon te reageren waardoor ik erg gefrustreerd maar vooral boos raakte. Zelf ga ik altijd liever de confrontatie uit de weg maar na een lange periode hiermee gefrustreerd rond te lopen en nachten wakker te liggen van de stress over deze situatie heb ik een gesprek aangevraagd met mijn werkgever. Mijn werkgever wist van te voren erg goed waarom ik dit aanvroeg en kreeg te horen dat ik niet goed meer functioneerde en dat er maanden daarvoor aantal klachten waren binnen gekomen door gasten over mij. Om deze redenen werd mijn contract niet verlengt en zou mijn laatste werkdag eind januari zijn terwijl mijn contract per 1 april afliep.

Deze klachten waren allemaal mondeling besproken en er kon mij niet duidelijk worden verteld wat voor klachten dit waren, over mijn functioneren was nog nooit eerder iets gezegd. Gezien ik zelf al van het moment dat ik vertelde dat ik zwanger was een spanning voelde op de werkvloer werd het voor mij allemaal duidelijk. Mijn contract wordt niet verlengt door mijn zwangerschap en doordat ik niet fulltime terug wil komen.

Ik merk dat er weinig over wordt gepraat onderling, ik kan weinig ervaringen vinden maar waarom is dit? Want ook wij mama’s willen werken, zijn gemotiveerd, zijn ambitieus en willen hard werken. Maar ook wij mama’s willen volledig kunnen genieten van onze zwangerschapsverlof van de eerste weekjes van ons kindje. Wij willen niet in ons zwangerschapsverlof hele dagen nadenken over werk vinden en solliciteren.

Lieve mama’s laten we er meer aandacht voor hebben want ook wij hebben onze rechten!