zwanger zijn en tegenslagen

eenmaal zwanger waren zowel ik als mijn partner erg trots en blij. 

Helaas kwam daarna al het slechtte nieuws... we wisten Nog maar net dat we zwanger waren en mijn vader belde me in de avond en vroeg of ik even tijd had. Ik zei tuurlijk en hij vroeg of ik zat.. Dit is niks voor mijn vader dus ik zette me al schrap. Hij meldde dat hij de laatste periode regelmatig dingen vergat.. en dat het voor zijn gevoel niet klopte. Oké dat heeft iedereen wel eens was mijn eerste reactie. Tot ik merkte dat hij het echt serieus meende, mijn vader had al contact opgenomen met  huisarts waar hij al nooit kwam. . Hij wist dat  het niet klopte hij is niet gek. Hij had zich  ook al ingelezen op internet. 

Zoekwoord dementie/altzeimer... Hij herkende dingen van zijn moeder.. Zij stierf op jonge leeftijd aan dementie. 

Hoe erg ik ook gehuild heb op die avond ik wist dat me zwangerschap zo moest zijn. Nu kon hij dat nog meemaken maar hij wist hij wist het nog niet. Dit hebben we bekend gemaakt op zijn verjaardag. Zo'n mooi moment was dat.

2 maanden daarna kregen we te horen dat mijn oma kanker had. . En dat dit al in zo erge maten was dat ze er niks aan  konden doen. Ze zou voor het eerst overgroot oma worden hoe bijzonder. De artsen zeiden dat het om weken ging. Dus zou het niet zeker zijn of ze het mee zou maken. Zowel ik als mijn partner hebben wel vaak geroepen dat onze kleine meid zich eerder zou laten zien.

Maar wat is deze vrouw sterk gebleven. Onze uitgerekende data was 6 februari 2014 mijn oma stierf op do 16 januari.. :( .. op dit moment begonnen mijn voorweeën.. op 18 januari hadden 2 vriendinnen mijn babyshower gepland en mijn oma wilde dat dat Door zou gaan voor haar hebben we dat gedaan. In de avond heb ik afscheid van haar genomen met mijn partner en in het bijzijn van mijn ouders en broer een erg heftig maar ook mooi en bijzonder moment. 

Op 20 januari had ik echt mijn eerste 2 centimeter ontsluiting dit was de dag van mijn oma haar condoleance mensen konden nog afscheid van haar nemen in de avond, ik kon daar helaas niet bij zijn want bij mij ging het in de avond erg hard.. 

Op 21 januari 2014 werd onze dochter djez-lin geboren. Op deze dag ging ook de deksel op e kist van me oma.. iemand heeft nog voor die tijd gezegt tegen mijn moeder.. dat ze niet eerder heen zou gaan dan dat ze haar achterkleinkind ontmoet/gezien zou hebben. Ik geloof erin dat ze het heeft mee gekregen. 

Alhoewel ik een prima en erg fijne zwangerschap en bevalling heb mogen ervaren was ik helaas nog niet zo mobiel genoeg om bij de begrafenis aanwezig te zijn. Mijn dochter was toen net 3 dagen oud. 

Mijn vader super trots dat hij kan meemaken dat hij opa is. Ik hoop dat hij hier nog lang van kan genieten ondanks dat we nu definitief weten dat hij aan alzheimer leidt. Dit is een jonge opa aan wie onze dochter wat vaker dingen uit moet leggen of zal moeten vertellen maar dat zal ze doen met liefde want ze is dol op opa!