2 jaar geleden
Zorgen om zoon 21 jaar zonder echte vrienden
Hey allemaal,
Ik maak me best zorgen om mijn nog thuiswonende zoon van bijna 22 jaar. Ws denken jullie, na t lezen, waar maakt ze zich druk over, maar ik hoor graag hoe jullie hier tegenaan kijken.
Mijn zoon doet het goed op school, is attent en praat met alles en iedereen die hij tegenkomt. Hij lijkt heel sociaal. Echter als t aankomt op echte vriendschappen, heeft hij alleen naar mijn idee, goede kennissen. Hij gaat paar keer per week naar sportschool met andere jongens, maar verder doet hij niets met ze. In het weekenden werkt hij 1 dag n een eetcafe, dus het is niet zo dat hij zielig alleen op zijn kamer zit. Maar de andere dag in het weekend is hij vaak alleen. Echte vriendschappen onderhouden en aangaan lijken hem moeilijk af te gaan. Hij lijkt sociaal wat ‘onhandig’ wb leeftijdgenoten.
Ik weet dat ik zijn leven niet met dat van mij moet vergelijken, maar vraag me af of iemand dit herkent. Maak me zo ongerust dat hij eenzaam is. Ik wil er niet te vaak met hem over praten omdat ik hem geen gevoel wil aanpraten dat hij niet goed genoeg is.
Is dit herkenbaar bij iemand van jullie?
Anoniem
Bericht is van een tijd geleden, maar ik herken mijn bijna 20 jarige zoon hierin....maakt me heel ongelukkig om te zien dat hij geen vrienden heeft....
Moeder74
Hallo anoniem, het is idd een bericht van 2 jaar geleden. Mijn zoon is ondertussen bijna 24 en zijn leven is wel wat veranderd doordat hij nu een vaste fulltime baan.
Moeder74
k had met hem besproken of een jongeren reis niets voor hem zou zijn. Daar heeft hij lang over bagedacht rn tot mijn grote verbazing is hij met Simi op vakantie geweest. Wat heeft hij ervan genoten. 15 vreemden die samen met een doel op vakantie gaan. Hij heeft nog steeds paar keer per jaar contact met de groep. Hij heeft nog steeds geen hordes vrienden, maar zie wel weer regelmaat in zijn sociale contacten. Ondertussen heeft hij ook een leuke vriendin, zij is eigenlijk hetzelfde qua karakter en samen hebben ze het erg leuk. Dat doet hem zeker goed. Wat ik uiteindelijk heb geleerd na heel wat jaren buikpijn, is dat je zijn leven niet kan veranderen. Hou het gesprek open en vraag of alles oke met hem is. Ik geloofde hem niet als hij zei dat t oke met hem was. Maar echt iedereen is anders en heeft andere behoeftes en ik geloof nu ook dat het okemvoor hem is. Hij zegt nu zelf vaker dat hij ervan baalt dat hij nu alles moet plannen en zijn vrienden anders niet ziet doordat ze allemaal werken. Ik geef hem dan wel tips hoe hij dat beste kan doen, want dat vindt hij nog steeds lastig. Wat zegt jouw zoon als je hier met hem over praat? Is hij ongelukkig met de situatie?
OemJ
De meest belangrijke vraag: oogt hij ongelukkig of geeft hij aan dat hij ongelukkig is? Zo nee, dan is er niks aan de hand. Hij heeft een sociaal leven, zoals je het vertelt
Daziëlle13
Ik zou juist eens rustig met hem om tafel gaan om aan te geven van he, ik maak me eigenlijk wat zorgen want ik ben bang dat je je wat eenzaam voelt. (Desnoods met uitleg waarom je daar bang voor bent). Klopt mijn gevoel? Hij is 21 dus verwacht dat je dit wel met hem kunt bespreken. En stel hij zit niet lekker in zijn vel, dan is het misschien juist wel fijn als je er een open gesprek over aan gaat? Maar eigenlijk klinkt het mij niet heel zorgelijk. Ik was net zo op die leeftijd. Op de opleiding kon ik met alles en iedereen wel overweg, praatte wel met iedereen, maar was ik weg van school, had ik met 2 vrienden buiten de school contact en n 9 van de 10 keer niet life. Dit was voor mij prima. Ik ging niet naar de sportschool, zat ook niet op een sport of zo. Hoefde ook niet uit te gaan of zo, daar had ik geen behoefte aan. Had het liever wat meer rust
Anoniem
Ik zie dat jouw antwoord op bovenstaand bericht al weer 9 maanden geleden is gegeven. Maar ik herken mijn zoon in jou verhaal en ook ik maak me zorgen hij is net 21 en net klaar met zijn koksopleiding
Anoniem
Ik zie dat jouw antwoord op bovenstaand bericht al weer 9 maanden geleden is gegeven. Maar ik herken mijn zoon in jou verhaal en ook ik maak me zorgen hij is net 21 en net klaar met zijn koksopleiding
Anoniem
Ik zie dat jouw antwoord op bovenstaand bericht al weer 9 maanden geleden is gegeven. Maar ik herken mijn zoon in jou verhaal en ook ik maak me zorgen hij is net 21 en net klaar met zijn koksopleiding wat achteraf gezien toch zijn ding niet is. Ook hij is veel op zijn kamer
Anoniem
Ik zie dat jouw antwoord op bovenstaand bericht al weer 9 maanden geleden is gegeven. Maar ik herken mijn zoon in jou verhaal en ook ik maak me zorgen hij is net 21 en net klaar met zijn koksopleiding wat achteraf gezien toch zijn ding niet is. Ook hij is veel op zijn kamer
Anoniem
Ik zie dat jouw antwoord op bovenstaand bericht al weer 9 maanden geleden is gegeven. Maar ik herken mijn zoon in jou verhaal en ook ik maak me zorgen hij is net 21 en net klaar met zijn koksopleiding wat achteraf gezien toch zijn ding niet is. Ook hij is veel op zijn kamer
Anoniem
Heeft geen vrienden tenminste niet live heeft veel contact met online game vrienden en vind het geen probleem. Hij was altijd een heel sociaal kin
Anoniem
Sociaal kind vriendjes liepen af en aan en er was altijd wel een meeeter of een logee. En daarom heb ik misschien zo'n moeite met hoe hij nu is. Wil er even bij zeggen dat het een super lieve knul is
Mijnlevenrichtingeenkindje
Ik herken mij enorm in jouw zoon! Ik denk dat ik veel gelijkenissen heb met hem. Misschien kunnen we er een keer over chatten als je daar behoefte aan hebt!