7 jaar geleden
Zo hoort het niet te gaan (deel 3)
Zoals in deel twee word verteld ik ben overgeplaatst. Voel me nog steeds niet ziek en toch blijft iedereen me dat vertellen!
We komen aan in het andere ziekenhuis. Ook daar kwam ik op de verloskamers terecht. Maar wat waren ze daar lekker rustig! Geen paniek in de ogen ze vertelde me rustig dat ze het nog even gingen aankijken en dat ik me vooral niet druk moest maken!
S morgens werd ik gewoon naar de afdeling gebracht. Daar werd ik warm ontvangen en mijn vriend mocht bij mij op de kamer slapen.
Als alles goed gaat mogen jullie morgen bij de nicu gaan kijken waar jullie kleintje komt te liggen als het geboren word. Maar dag daarna wed duidelijk dat dat niet ging gebeuren want ik was te ziek! En nog steeds lag ik vrolijk en wel op bed met het gevoel ik ben niet ziek! Waarom zeggen jullie dat toch steeds? Ik voel me niet ziek! Dat ben je wel! Kijk naar je bloeddruk! Die is echt hoog, gaan we tever zakken doet je kleintje het niet goed dus we laten heb wat hoger gaan maar het is te gevaarlijk jou nu teveel prikkels tegeven waardoor hij nog meer gaat stijgen. We kijken morgen hoe het gaat. voor de rest lag ik maar wat bed. Wat ik wel nog weet is dat mijn nicht dat jaar in die maand ging trouwen en dat ik zelf kaarte maakte. En dat ik dat op mijn ziekte bed aan het doen was dat een verpleegster de arts erbij haalde kom kijken! Ze doodziek maar gaat wel kaarten maken! Ze zag mijn blik weer en kende die onderhand de blik van ik ben helemaal niet ziek!
Maar ook weer de dag erna werd ons verteld jullie kunnen niet gaan het is te gevaarlijk voor mama en kind. Maar als morgen niet beter gaat gaan we met papa alleen!
S morgens komt de verpleegster en hoe gaat het vandaag? Prima zeg ik vrolijk. Ze kijkt op de monitor naar mijn bloeddruk en loopt meteen weer weg. Mijn vriend en ik keken elkaar aan het gaat vandaag gebeuren zeg ik tegen hem. Vandaag met 29.6 worden wij papa en mama....
