Zo heftig ongesteld: Ik wilde een ambulance bellen

Op de nieuwe plek beginnen met revalidatie betekende ook een nieuwe prothese. Ik kreeg een aanpasbare en doorzichtig zodat we konden zien of alles goed ging. Bij deze prothese leek het goed te gaan. Ik heb zoveel geleerd. Van trap lopen tot 1 kruk lopen op gelijke vloer. En op ongelijk terrein lopen. Ze vonden het niet fijn als ik mijn zoon mee nam. Nu kon dat ook niet altijd want die was begonnen met school. Maar als die mee was probeerde ze hem wel te betrekken. Wat heel fijn was. Maar ook hier kreeg ik weer pijn aan de onderkant van mijn stomp. De ene week meer.als de andere week. Ik liep dan veel meer op mijn krukken te leunen als de andere week. Nu zeiden ze weer dat ik niet aan de onderkant kwam met mijn stomp dus zeiden ze dat de ziekte die ik heb ( dystrofie) dit veroorzaaktte. Nu voelde dit voor mij heel anders kan het wel. Het hoort wel deels bij het ziektebeeld.

Nu veranderde ik onwijs van vorm rond mijn menstruatie. Ik heb sinds mijn 12e echt al onwijs veel problemen gehad van mijn ongesteldheid. Was altijd ontzettend hevig en na de geboorte van T. Was het soms zelfs zo heftig dat ze een ambulance wilde sturen omdat het zo hevig was dat hele badkamer onderkant ( sorry voor de info) toen was mij aangeraden om de pil altijd door te slikken. Dat ging bij mij altijd wel goed, en had ook minder last van schommelingen en terrorhormonen.

De periode dat ik zoveel pijn had, mijn been nog had, en zo ziek was hadden wij besloten het bij 1 kindje te laten. Nu begon het weer te kriebelen omdat het veel beter met mij ging. Ik kon alles weer zelf. Wel met een rolstoel maar dat is op zich geen punt. 

Dus stopte ik met de pil. Het was meteen weer zo ontzettend hevig en ik had echt geen gelijkmatige cyclus. Deze zat tussen de 18 en 60 dagen. Rond mijn menstruatie was ik altijd echt opgeblazen en hield ik vocht vast. Hierdoor was die periode ook mijn stomp dikker. En moest ik opletten, want ik was zo hevig ongesteld dat ik regelmatig zwart voor mijn ogen zag.