Zindelijkheid, gaat het dit keer lukken?

Ik kom thuis uit het werk (vrijdag 19 april) en zie tot mijn verliefdheid Lauren rondlopen in haar onderbroek. Ik begin te lachen en zeg heel droog, gaan we nu toch al beginnen? Tegen mijn vriend. Waarop hij reageerde met een antwoord van ‘ja ik dacht het is mooi weer en ze wilde met water spelen’. Mijn vakantie is inmiddels begonnen. Twee weken even ‘rust’ ook al moet ik voor de studie flink aan de bak. 

Die avond gaat Lauren naar bed en de volgende dag draagt ze gewoon een luier. Gister lijkt al weer vergeten. 

Zondagochtend, eerste paasdag, aan tafel bij oma. Lauren springt van schoot af en roept dat ze moet plassen. Vol enthousiasme rent ze met papa naar de wc. Al snel klinkt er een luid gehuil vanaf het toilet. Nee, toch nog niet. Ik zeg ook nog voor de grap laat die luier maar uit en we zien wel.

Eenmaal thuis aangekomen meteen op het potje, maar daar viel na 3 pogingen maar een paar druppeltjes in. Ook wilde ze niet zo lang op het potje blijven zitten. Toen ik enthousiast zei wil je even op het toilet zitten rende Lauren achter mij aan. Daar zat ze vol trots en daar kwam een plasje aan. Ze stond te dansen en te klappen van blijdschap. Zo ging het de hele dag goed. Gingen we weg kreeg ze een luier om kwamen we thuis ging de luier meteen af. De eerste keer dat we even weggingen plaste ze in de luier, maar de tweede keer was haar luier droog. Weer even enthousiast mee gereageerd waarna ze weer een grote plas op de wc deed. Rete trots. 

Voor het slapengaan was de stickerkaart al vol en gaan we morgen een cadeautje uitzoeken in de winkel.

Hier is een trotse mama, benieuwd of het dit keer wel gaat lukken. Ik het vol blijf houden en Lauren nog steeds even enthousiast blijft als vandaag.

Als we dit samen zo blijven doen als team dan komt het zeker goed.

P.s tips zijn altijd welkom