Zal ik wel? Of toch maar niet?
Een blog schrijven? Is dat wel iets voor mij? Kan ik dat wel? En waarover schrijf ik dan?
Ik ben niet het type moeder dat foto's en filmpjes van mijn kinderen op Facebook of Twitter lanceert. Zelfs tijdens de koffiepauze op het werk ben ik scheutig met wat ik vertel. Of aan wie ik het vertel. Want niet iedereen zit op die informatie te wachten. Natuurlijk, ik ben hartstikke trots als hij z'n eerste tandjes krijgt, als hij schaterlacht van plezier, als hij zijn eerste woordjes brabbelt of als hij zijn eerste voorzichtige stapjes zet. Maar zeg nou zelf, alle kinderen krijgen tandjes en leren op een bepaald moment lopen en praten. Niks aparts, toch?
Maar waarover zouden mijn blogs dan moeten gaan? Heb ik wel genoeg inspiratie voor mijn blogs? En, niet onbelangrijk, wie zit daar nu eigenlijk op te wachten? Toch vind ik het wel heel erg leuk om te schrijven. Over wat ik meemaak op mijn werk. Over de mooie boeken die ik lees. Over zingen, mijn hobby. Over leuke dingen die ik gekocht heb. Over vanalles en nog wat. Over mijn kinderen. Dus. Toch.
Misschien moet ik het maar eens gaan proberen, zo'n blog schrijven. Want, bepaal ik uiteindelijk zelf niet gewoon waar mijn blogs over gaan?
Anoniem
Jazeker Susan je bepaald zelf wat je schrijft. Dus schrijf vooral over dingen die je leuk vind! Of dat nu met of zonder foto's is. En anders is je blogje vast nog op te leuken met een foto waar de kinderen of jijzelf niet opstaan. Het is toch leuk om eens in het leven van een ander mee te lezen en ik vind het ook leuk als je verteld over de boeken die je gelezen hebt. Ik lees namelijk ook graag, tips zijn altijd welkom!