🚽Wildplassen versus vaccinatie 💉

Dus.... van de week kwam manlief met het leuke idee naar de kermis te gaan, zondag it is 👍

Gisteren kwam de planning ter sprake en viel het kwartje, mag ik dat wel? Het zit namelijk zo, ik ben (nog) niet gevaccineerd en lang leve de ingang van coronatoegangsbeleid per 25 september 2021… Nou scheelt het dat een kermis buiten is "dus dat zal vast wel lukken" was onze conclusie. Maar wat dan als ik naar het toilet moet, Mason verschoond moet worden of we iets willen eten ?!

Nou veel van die dingen kunnen opgelost worden. Manlief kan met kids naar de wc, eten kunnen we bij een kraampje halen etc etc. Maar stel…… dat ik, met die zwakke blaas twee kids verder en poging tot de nodig liters water om borstvoeding op peil te houden, tóch naar het toilet moet en er geen andere mogelijkheid is dan horeca. Ga ik het gokje wagen? Een ritje van minimaal een half uur tot drie kwartier, om niet zeker te weten of we er een paar uur door kunnen brengen zonder naar het toilet te kunnen?

Ik ken mezelf en dat gaat hem niet worden, dus dan maar een boete riskeren met wildplassen? Of ouderwets een fles mee de rit op ? 😉

Ik wilde dit thema een beetje mijden, gezien het taboe en de verdeeldheid, maar daar zit hem de crux ook een beetje.... Ik ben niet pro, ik ben niet anti, ik ben vooral voor keuzevrijheid en acceptatie. Ik vind het een beangstigende gedachte dat je hierop beoordeeld wordt en dat families en vriendschappen kapot gaan door verdeeldheid over een prik.

Want het punt is nu dus een beetje dat ik mij beperkt voel, dat ik me uitgesloten voel en ergens ook wel gediscrimineerd. Het voelt alsof ik iets fout doe, terwijl ik het beste voor mijn kind probeer te doen. Ikzelf heb nooit mensen uitgesloten of gediscrimineerd, dus om dit nu in de minste vorm van het woord, dit zelf te ervaren frustreert mij.

Niemand zegt dat ik MOET vaccineren en ik zou me kunnen laten testen, maar dit voelt aardig als psychologische/sociale dwang. Je kent het wel, peerpressure van op de middelbare school. Wil je mee gaan in de maatschappij, wil je je gebruikelijke 'luxe', dan moet je voldoen aan onze eisen. Een spontaan uitje (met/voor mijn kids) zit er voorlopig dus niet meer als vanzelfsprekend in. Dat is prima, ik zal mij aanpassen. Maar ik vind het maar niks om mij er zomaar bij neer te leggen dat ik met 'zachte hand gedwongen wordt' iets te doen waar ik (nog) niet klaar voor ben. Ik maak deze keuze in het belang van mijn kind, omdat men mij niet kan vertellen welk gevolg het kan hebben bij het geven van borstvoeding. Ik vind dat ik dat recht zou moeten mogen hebben, net als anderen die hier een bewuste keuze in maken.

Dus, wij gaan zoveel mogelijk leuke dingen doen waar mama geen 'beperking' is.

Hoe sta jij hierin & tips?