5 jaar geleden
Wij als gezin
Net terug van de vakantie en de afspraken gaan weer gewoon door.
Terug van vakantie, lekker 11 dagen er tussen uit. Wat heeft Riley het goed gedaan, 12 uurtjes in de auto.
Vandaag was ze weer naar de opvang, even een dagje voor mij en mijn man alleen. Soms is dat ook even nodig na de nodige rollencoaster.
Op de lijst voor deze week:
• bellen naar de geneticus voor een afspraak
• Bellen naar het wijkteam of er al een plekje is voor het nieuwe kinderdagverblijf
• Fysiotherapie op dinsdag en donderdag
• Gemeente bellen voor een invalide parkeerplaats voor de deur
• Elke dag even oefenen met Riley
• Tussendoor allebei 32 uur draaien
Mijn man de ochtend dienst en ik de avond dienst. Ik breng Riley naar het kdv, als mijn man klaar is met werken haalt hij haar weer op.
Vrijdag hebben we allebei een avond dienst, dan gaat ze naar mijn moeder + een nachtje slapen. Wat kijk ik uit naar dat nachtje. Even ongestoord slapen!
Hoewel we vandaag echt even een dagje voor onszelf hebben genomen (op 3 wassen draaien, boodschappen en het huishouden doen na) als ik Riley dan weer ophaal van het kdv, dan ben ik toch wel heel blij dat ze weer lekker bij me is.
Joey heeft haar vanochtend gebracht, als ik op het kinderdagverblijf aan kom moet ik echt lachen. “Wat heb je der nou weer aan gedaan?” Een pyjama shirt op een broek die er totaal bij vloekt.
Nu moet ik aan het moment denken dat ik haar naar het kdv breng in de ochtend. Mijn haar op half 7 winterjas aan, lelijke joggingbroek aan 2 verschillende kleuren sokken, dit keer mag ik van geluk spreken dat er geen gat in de sok zat.
Want ons motto is: zodra iets is gewassen wat eigenlijk weg had gemoeten, dan dragen we het gewoon nog een keer. En je raad het al, het beland elke keer weer in de wasmand.
Oowja de badslippers mogen ook niet ontbreken bij mijn ‘ik breng riley even snel weg tokkie outfit’
‘Pech gehad’ denk ik dan. Zolang Riley haar medicijnen heeft gehad, goed heeft gegeten en schone kleding aan heeft vind ik het best.
To be continued...
