Wie zijn wij eigenlijk?! (Deel 3/6)

Vanaf mei 2009 begon mijn verlangen naar een tweede kindje. 

We woonde nog wel in ons huurhuisje en wisten dat wachten beter was maar hielden het ook niet meer tegen, kwam er een kindje, liefde, maar kwam het nog niet, ook goed. Dat is wat ik hardop zei, vanbinnen kon ik bijna niet wachten! In oktober verhuisde we dus naar ons prachtige en gloednieuwe huis! Ook Jef kreeg steeds meer zin in een klein lief baby’tje. Toch bleef een zwangerschap uit. In december besloten we van die Ovulatietesten te proberen. Die met zo’n smiley. Vond Ik best apart. En ik weet ook nog goed dat ik klaar was met elke maand de hoop hebben en de teleurstelling voelen. Had eerlijk gezegd ook geen vertrouwen in die tests. We vierde lekker kerst met familie in ons nieuwe huis en vlogen naar Spanje voor oud en nieuw. Het werd een groot feest! We vierde er oud en nieuw met ons drietjes. In het restaurant waar we ook aten toen Jef me ten huwelijk vroeg. Het eten was weer verrukkelijk en de wijn perfect. We hadden het volgens mij niet een keer over Zwangerschappen en baby’s. 2 januari kwamen er vrienden van ons over en ging het feest door. Lunchen, lekker eten en ‘s avonds de vuurkorf aan. 

Wanneer ik 5 januari nog niet ongesteld ben geworden besluit ik een test te kopen (voordat onze vrienden wakker worden, zij hebben geen kinderen en Dus een iets wat ander uitslaapritme ;)) en rij naar de apotheek en dan snel en nerveus naar huis. Zo chill als ik was de afgelopen weken, zo Zenuwachtig ben ik nu ineens! De test ligt te wachten op de wasmachine en ik durf niet te kijken.. doe ik natuurlijk wel en hij is positief!!! Ik ren naar Jef en laat het zien, 2 streepjes! We zijn zo blij! Maar we grappen wel even wel of het wel hetzelfde werkt in Spanje.. daarnaast vraag ik me af, hoe ver ben ik dan nu? Oke terug naar de apotheek, een digitale test graag. Embarazada 3+. Wauw! Daar staat het! We vertellen het onze vrienden gelijk, want ja de wijn laat ik voorlopig staan, en dat gaat waarschijnlijk sowieso wel opvallen. We vieren nog 3 koningen op 6 januari en gaan dan naar huis, waar ik ineens heel veel zin in heb, ik wil zo graag aan iedereen vertellen dat we een tweede kindje verwachten!

Mijn zwangerschap gaat top! Ik voel me goed en prachtig met mijn groeiende buik. Tot ik toch wel elke avond last Krijg van pijnlijke Harde buiken met 28 weken. Rust is het advies. Jemig wat was dat een goed idee! Ik voel me nog beter en geniet Volop! Het is ook het jaar van het WK in Afrika. Er wordt dus veel voetbal gekeken! 

Met dikke buik vieren we ook nog vakantie,  ga ik met Janou, Sacha en  Oma Daan naar Spanje in het voorjaar en gaan we een weekje naar de Camping met de caravan van mijn Opa en Oma. (Daar denk ik trouwens dat mijn vliezen zijn gebroken in de nacht, maar dat blijkt een ongelukje van Janou te zijn.. oeps! )

12 September gaan we uit eten met Oma Chocola ( De Oma van Jef, zij heeft altijd chocola op tafel staan en heet dus sinds Janou kan praten, Oma Chocola.) De volgende dag word ik gestript, want inmiddels een week overtijd, dus Janou mag Bij Oma Daan slapen. Na het eten brengen we haar daar heen. Dit doet ze eigenlijk nooit en ik voel me ook een beetje verdrietig bij het afscheid. Zij niet. Ze zwaait me vrolijk uit. Ik bedenk me in de auto dat ze misschien morgen wel een zusje heeft. Hoe zou ze dat vinden?

Maeve wordt inderdaad de volgende dag geboren! Het gaat super snel allemaal. En zo niet volgens het plan. Maar ach wat maakt het uit.. ze wordt geboren en gilt moord en brand! Ze wordt op mijn buik gelegd en ik ben helemaal overdonderd. Zo anders dan met Janou. Zij werd gelijk weggehaald, maar nu mag Maeve heerlijk lang bij me liggen!

 De ontmoeting tussen de zusjes is in het ziekenhuis, Janou vindt het schattig en wil haar wel even vast houden, maar is veel te afgeleid door de ballonnen en oma’s en opa. Oma Daan neemt haar nog even mee zodat ik kan douchen en we spreken af dat ze later naar ons huis toe komt. We mogen Maeve een paar uur na haar geboorte mee naar huis nemen, Weer ga ik naast de maxi cosi op de achterbank zitten en rijden we naar huis. Een klein beetje sneller wel dan bij Janou, maar ook nu voel ik gelijk die beschermingsdrang . Die nacht is het stil in huis, We slapen..

Maeve is zo rustig en tevreden. De eerste ochtend wakker worden met 2 meisjes in mijn bed maakt me intens gelukkig! Ik maak een foto van ze (zie hier boven)en stuur deze door aan iedereen. Via de mail wel, want whatsapp bestaat dan nog helemaal niet.. Ze is er! 

Toen ik zwanger was wilde ik alles zo goed mogelijk voorbereiden voor Janou. Ik las voor over een zusje krijgen, zong vaak met haar het liedje een nieuwe baby van K3, kocht een cadeautje die de baby dan mee zou hebben genomen voor haar (leip) en wilde haar na de geboorte continue laten weten dat ze nog steeds net zo belangrijk is voor mij als dat ze daarvoor. Zo stond ik woensdag vroeg op en bracht ik haar zelf naar de peuterspeelzaal. (Maeve is geboren op maandag) Ik weet nog zo goed dat de kraamhulp binnen kwam toen ik klaar stond om te vertrekken. Wat zal ze gedacht hebben? Misschien was het best een beetje gek, Maar het voelde toen goed..het cadeautje voor Janou was een dvd van de k3 show, en deze stond non-Stop aan! Dus altijd als ik nu een liedje hoor die ze daar zongen denk ik heel even terug aan de eerste weken met Maeve. 

Maeve was echt een cadeautje. Zo lief! Ze huilde eigenlijk nooit! Alleen als we te veel visite hadden gehad ofzo raakte ze daarna even van slag, of soms als ze krampjes had. En trouwens 1 nacht was ze zo ontroostbaar en is Jef zelfs een rondje met haar is gaan rijden bedenk ik me nu. Oke ze huilde dus soms. Maar sliep ook heel snel hele nachten door. Dus al snel voelde we ons gewoon. Alsof het altijd al zo was.

Wanneer ik weer aan het werk moet gaat dat met hele grote tegenzin. Vanaf dag 1 voel ik ook, hier moet ik niet zijn. Er komt een vacature bij een kinderdagverblijf in de buurt en ik solliciteer en wordt ook aangenomen. Weer terug naar 3 dagen op de groep werken, Wat een rust gelijk.

Janou begint dan ook op de basisschool. Wat ik vreselijk vond! Maar zij uiteraard geweldig!

In Maeve haar eerste jaar gaan we 3 keer naar Spanje, Haar eerste kerst, in mei met Oma Daan en in de zomervakantie, altijd feest! Maar ook weekendjes weg in eigen land naar twenhaarsveld met de hele familie, naar valkenburg met Oma Mo en Opa Michael en naar de Efteling! 

Als ik op Maeve der eerste verjaardag sushi zit te lunchen en de wijn me niet smaakt bedenk ik me dat ik al ongesteld had moeten zijn. We zijn daar niet echt mee bezig geweest, maar het zou wel kunnen.. Ik ben zo iemand die dat dan gelijk wil weten en haal dus nog even snel een goedkope test. Ik zie een heel licht streepje, echt heel licht maar ik zie het wel. Jef twijfelt. Ik wil een digitale test halen, maar de visite staat zo voor de deur dus ik kan niet gelijk terug naar de apotheek. Het is wel het eerste wat ik doe na het feest. ( wat trouwens een heel leuk feest was! Super mooi weer en iedereen kon dus lekker naar buiten. ) En die geeft duidelijk aan Zwanger 1-2. Ik ben weer zwanger! Ik voel alleen maar liefde en blijdschap! 

Op mijn werk heeft precies die week mijn collega een miskraam gehad dus ik voel me ook een beetje lullig dat ik haar moet vertellen dat ik zwanger ben van mijn derde kindje. Maar ze is heel lief en positief. Ik voel me dit keer niet goed. Heb last van gekke kwaaltjes zoals zweet aanvallen en jeuk en met 7 weken krijg ook ik een miskraam. ( hoe bizar dat wij binnen een maand allebei een miskraam krijgen?) Ik ben er heel erg verdrietig van. Ik wist ook helemaal niet dat ik alweer verlangde naar een baby. Maar deze miskraam maakt het duidelijk. Er is opnieuw een kinderwens. 

Tot volgende week! Liefs, Lotski