Werkende moeder, kies ook voor jezelf!

Toen ik zwanger raakte van Elijah was ik werkzaam binnen de commerciële sector. Dat betekende lange dagen maken, overwerken en elke week een borrel. De werk- en sociale-druk die ik voelde zorgden er voor dat ik goed naar mijzelf ben gaan kijken: is dit wat ik wil of ga ik nu andere keuzes maken?

De positieve test

Die ene woensdagochtend 15 april 2015 dat ik met een positieve zwangerschapstest in mijn handen stond bekroop me, samen met de blijdschap, ook al vrij snel het gevoel: Hoe ga ik dit doen als werkende moeder? Is dit wat ik wil? Dit werkschema, in combinatie met een baby? Het antwoord daar op wist ik eigenlijk al. Vijf dagen werken is niets voor mij, zeker niet als ik bijna elke dag overwerk. Dit overwerken deed ik deels omdat het van mij verwacht werd (iedereen deed het) en deels om de targets te halen. Al vanaf het begin voelde ik mij daar niet prettig bij. Iets tegen mijn zin in doen voor langere tijd zorgt er voor dat het voelt alsof ik tegen mijzelf lieg, me in bochten wring voor anderen, maar niet voor mijzelf.

Met de zwangerschap werd dit gevoel versterkt. Dus al voordat ik mijn werkgever had verteld dat ik zwanger was begon ik op tijd naar huis te gaan en was ik niet meer bij elke borrel aanwezig. De sociale druk was soms hoog, en er waren zeker momenten waarop ik smoesjes verzon. Ook dit voelde niet prettig, dus ik besloot zonder uitleg te geven voor mijzelf te kiezen. Al snel kreeg ik de titel ‘Sjaak Afhaak’ van collega’s. Het deed even pijn, maar tegelijkertijd vond ik het prima. Ik koos namelijk voor mijzelf en mijn welzijn en niet voor het pleasen van anderen. Dit maakte dat ik mij gesterkt voelde in mijn keuze. Deze mentaliteit weet ik tot op de dag van vandaag vast te houden. Voelt iets niet goed? Dan kan ik het zonder veel moeite laten gaan.

De werkdruk die ik voelde bleef gedurende de zwangerschap bestaan. En dus besloot ik om tijdens mijn verlof een andere baan te gaan zoeken. Want hoewel mijn werkgever had aangegeven dat ik wellicht een dag minder kon gaan werken, bleef de hoeveelheid werk hetzelfde. Dit zou mij op de lange termijn niet gaan helpen. Bovendien wilde ik graag dichter bij huis aan de slag. Er waren genoeg redenen voor mij om mijn leven als ‘werkende moeder’ anders te gaan invullen.

Zwanger en solliciteren

“Je moet nooit solliciteren wanneer je zwanger bent” is wat ik van mijn omgeving hoorde. Onzin, dacht ik. Ik weet wat ik in huis heb, wat mijn kwaliteiten zijn. Een baby brengt daar geen verandering in. En met die attitude verstuurde ik brief naar brief. Toegegeven, het ging wat lastiger dan dat ik gewend was, maar op de laatste dag van mijn verlof mocht ik op gesprek komen. Elijah was inmiddels 3 maanden oud, ik had al evenlang niet meer dan 3 uur achter elkaar geslapen, maar zat vol met adrenaline.

Na een positief gesprek moest ik nog een soort cognitieve test doen, maar niet voordat ik twee flesjes melk had gekolfd. Tijdens het telefoongesprek waarin ik werd uitgenodigd voor deze dag moest ik even een drempel over. In mijn brief had ik namelijk niet aangegeven net moeder te zijn. Toen de dame in kwestie mij vertelde dat de sollicitatie de hele ochtend zou duren moest ik dus wel vragen om een kolfruimte en gelijk mijn ‘geheim’ onthullen. Gelukkig werd er positief op gereageerd. Dat was gelijk een fijne kennismaking met de potentieel nieuwe werkgever. Wonder boven wonder haalde ik bijna de hoogst mogelijke score. Voor mij was dit bewijs dat ik, ook zonder veel slaap, best kon presteren. Ik werd aangenomen.

Ademruimte!

De baan die ik kreeg was dichter bij huis, betaalde beter en ik ging maar vier dagen te werken. Bovendien had ik recht op betaald ouderschapsverlof en heb ik het eerste jaar dus maar 3 dagen gewerkt.

Deze nieuwe baan bleek een van de beste stappen geweest te zijn die ik in mijn loopbaan heb genomen. Het was een beslissing die werd gedreven door naar mijzelf te luisteren: Hoe voelde ik mij écht bij de werksfeer en de verwachtingen die er op mijn schouders lagen? Zou ik daar aan kunnen voldoen? Ja. Het zou zeker kunnen. Zou ik er een beter werkende moeder, gelukkiger mens en sterke ouder van worden? Absoluut niet.

Voor mijn gevoel worden de keuzes van een werkende moeder vaak onder een vergrootglas gelegd: “Is dat niet zielig voor je kind? Wil je niet thuis zijn? Werk je niet teveel?”. Met deze blog wil ik benadrukken hoe belangrijk het is om naar je eigen gevoel te luisteren, te zoeken naar mogelijkheden binnen jouw bereik en de stap te durven zetten. Ondanks wat anderen misschien over je denken, hoe ze over je praten of wat anderen denken dat jij wel en niet kan bereiken. Vind je dit lastig? Dan raad ik je het boek ‘Alles is uitvogelbaar’ van Marie Forleo aan.

Wil je graag een (andere) baan, maar is solliciteren niet jouw sterkste punt? Ik schreef het e-book ‘Mama gaat weer werken’. Dit e-book staat vol met tips, aanwijzingen en informatie over solliciteren als vrouw/moeder. Je vind er meer info over op mijn Instagram!