9 jaar geleden
Werken en moeder zijn
Is het zo moeilijk om werk en mama zijn te combineren? Ik vind van niet!
Mama zijn en werken.... Eerst zal ik mezelf even voorstellen, mijn naam is Esmee de Bruin ik ben 24 jaar en sinds kort moeder geworden van een prachtige dochter.
Zelf ben ik niet echt de persoon om veel thuis en binnen te zitten, ik ben graag bezig en actief. Het klinkt misschien raar maar ik stelde mijn verlof zo lang mogelijk uit om maar niet thuis te hoeven zitten (achteraf misschien niet de slimste keus geweest).
Toen mijn dochter eenmaal geboren was zat ik op een roze wolk en genoot van ieder moment met me kleine meid! Na een maand of 2, toen alle kraamvisite inmiddels was geweest, begon het gewone leven weer voor mijn vriend en zat ik alleen thuis met de kleine 24/7.
Vriendinnen om mij heen die ook net moeder waren geworden moesten inmiddels weer aan het werk en vertelden mij dat ze huilend in bed lagen omdat ze erg tegen het werken op zagen. (terwijl bij mij de muren al op me af kwamen)
Eerst vond ik het lastig om te zeggen maar ik was blij dat ik na 4 maanden weer kon werken, even niet meer mama maar gewoon Esmee ''de audicien''. (even terzijde ik houd ontzettend veel van mijn kind!) Wel ben ik een dag minder gaan werken, dat is erg fijn en zo blijf je ook meer betrokken bij je kleine, maar wat een heerlijkheid om niet alleen maar mama te zijn! (Respect voor alle huismoeders!!!)
Het is heel raar om uit te spreken dat je juist even blij bent om weg te zijn en niet van fles naar fles te leven (heb me daar ook schuldig om gevoeld) en mensen kijken je raar aan als je dat verteld... ben ik dan zo een uitzondering?? Juist omdat ik nu niet meer 24/7 bij mijn dochter ben vind ik het een heerlijkheid om haar te zien aan het einde van de dag, met een grote glimlach word ik onthaald!
Het werken en moeder zijn bevalt me beide prima zolang het maar wel gecombineerd is!
Liefs Esmee
desiree2007
heel herkenbaar .. ik werk patime en toch de vraag ga je niet minder werken.? nee ga niet minder werken.. en vind het heerlijk om aan het eind van de dag haar vrolijke snoetje tezien .. dor dat ik veel in de avond werk. en mijn man overdag .. maar 3 dagen in de week oppas nodig.. en ik heb nu ook eindelijk weer eens andere gespreks onderwerpen dan poepluiers en voedingen...
Anoniem
Je bent zeker niet de enige! Vooral na m´n eerste zoontje van nu 3 had ik na de 4 maanden zwangerschaps verlof zo´n zin om weer te gaan werken, en gewoon even mezelf te zijn. Ook had ik het gevoel dat m´n hersenen weer een beetje konden gaan werken, ipv alleen maar over poepluiers, voedingen en slaapjes te praten. En de thuiskomst is nog wel het allerleukst, ze zijn zo blij om je te zien!! Ik werk nu nog full time, dus 40 uur per week, maar nu ik een tweede heb, van 11 maanden nu, zou ik wel iets minder willen gaan werken. Aangezien ik de kostwinner ben bij ons thuis is dat iets makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik ga rustig de mogelijkheden bekijken. Zo´n dagje minder werken lijkt me ook wel wat!!
annelies_dixhoorn
Zo herkenbaar zit me ook een beetje door de laaste weekjes van mijn verlof heen te worstelen aan de ene kant heerlijk om thuis te zijn met mijn tweede zoontje maar ook zo fijn om straks weer aan het werk te kunnen. Vind het ook helemaal niet vervelend om de kinderen naar het KDV te brengen. De eerste heeft het prima naar zijn zin en de tweede mag vanaf volgende week gaan wennen.
JufFeline
Ik had precies het zelfde. Dat 24/7 thuis zitten was niks voor mij. Ik kon niet wachten om weer te werken en dan de thuis tijd echt te kunnen genieten van mijn zoontje. Ik vond het starten met werken uiteindelijk wel moeilijk omdat ik best moe was, maar emotioneel was ik zeker niet. Hij heeft het ook leuk op het kdv en bij oma en ik op mijn werk, en de tijd die we samen hebben is heerlijk. Zo is het toch voor iedereen goed geregeld. :)