Weer een stap naar zelfstandigheid

De reacties die ik gehad hebben zijn variërend van: 'Je bent knettergek dat je dit allemaal doet' tot: 'Respect voor de manier waarop je het doet'.

Ik kan jullie vertellen dat ik eigenlijk alle reacties snap, er is ook niet 1 reactie geweest die me boos of verdrietig gemaakt heeft. Wel heb ik aan alle reacties steun want allemaal laten ze zien dat jullie met me meeleven. Dankjulliewel daarvoor!

 Je kunt pas weten hoe je ermee om gaat als je er zelf middenin staat denk ik en iedereen doet dat op zijn eigen manier en dit is mijn manier.

Om even globaal op wat reacties terug te komen.....Ja, ik heb therapie voorgesteld maar dit was voor hem allemaal geen optie. Er is op dit moment niet veel ruzie en een andere woning betalen met de woning die we op dit moment nog hebben is helaas geen optie. Ik ben inmiddels zelf al wel zo ver dat ik absoluut niet meer terug wil naar waar we waren. Ik wil dus zelf ook echt scheiden van hem. Als je een gezin hebt en getrouwd bent dan gooi je dat niet zomaar weg en dat heeft hij in mijn ogen wel te makkelijk gedaan. 

Ik loop inderdaad hele dagen op mijn tenen en het vraagt ontzettend veel van me, dat merk ik aan alles en ik merk ook dat mijn energiereserves behoorlijk aan het dalen zijn.

Maar nu! Deze blog heet: weer een stap naar zelfstandigheid en daar wilde ik het dan ook even over gaan hebben. Ons huis is namelijk verkocht! Hoera! Dit betekent dat als de scheiding erdoor is, dat ik echt op zoek kan naar een plekje voor mij en de kids en we met zijn drietjes een toekomst op kunnen gaan bouwen. Ik kijk er echt naar uit om mijn eigen huisje te gaan kopen. Het maakt niet uit hoe het eruit ziet, ik zal zorgen dat het ons paleisje wordt!

Natuurlijk komen dan ook weer al die positieve herinneringen even aan me voorbij van dit huis en onze relatie. Over hoe het allemaal begonnen is, de kindjes die hier geboren zijn, onze trouwdag enz. enz. Maar als ik dan denk over hoe de situatie hier nu is en hoe die de afgelopen maanden geweest is dan kan ik mezelf al weer redelijk snel bij elkaar rapen en verder gaan met de dingen die echt belangrijk zijn. Dit huwelijk en deze relatie gaan mij en onze kinderen niet gelukkig maken.