Weer een paar littekens erbij

Afgelopen maandag was het gesprek bij de gynaecoloog, de zwangerschap gingen we afbreken. Het is de aller moeilijkste beslissing van ons leven geweest en ergens ook een beslissing die we al veel eerder hadden genomen.

Ja misschien was dit wel een meisje geweest.. maar aangezien ons gezin compleet is zal niet het idee van een mogelijke dochter gemist worden. Het is gewoon oneerlijk dat je na zoveel miskramen en 1 zwangerschap die je moest afbreken, dan je eerste geweldige zoon op de wereld mag zetten. Daarna krijg je weer een miskraam en dan mag je nog eens mama worden van een prachtige 2E zoon. Dat je nog 1 jaar moet wachten tot je een sterilisatie mag ondergaan, en dat daarbij veel mis is gegaan, je na 6 maanden toch zwanger bent... dan stort je wereld in...

Maar goed even terug on topic.

Het gesprek met de gynaecoloog, ik had verwacht een aantal keuzes te horen over hoe het nu nog kon met de sterilisatie, maar nee er was geen keuze mijn eileiders gingen ze verwijderen. En het beste van alles.... ( komt ie weer met mijn geluk) de operatie zou zijn op dinsdag de volgende dag dus en de verjaardag van onze oudste zoon. 

Ik ben bijna door mijn tranen heen! Hoe wreed en wrang kan het leven toch zijn! We hadden een hele dag gepland op zijn FAVORIETE plaats ter wereld. Namelijk de Efteling! 

Die dag zag er toch anders uit.. we brachten de jongste naar de gastouder, daarna zette mijn man en de oudste mij af bij het ziekenhuis en daar gingen ze dan papa en mijn stoere ventje, mij nog na roepend alles komt wel goed mama ik let wel op papa!

Daar was ik dan alleen in het ziekenhuis, panisch in mijn hoofd aangezien er de vorige keer zoveel fout was gegaan... maar ik moest sterk zijn.

Om 11:15 uur ging ik de ok binnen. Denk aan iets leuks mevrouw voor u gaat slapen. Aan iets leuks denken? Verdomme zo had vandaag er HELEMAAL niet moeten uitzien! Ik ben boos en verdrietig. Maar ik probeer me groot te houden.

13:30 Ik word wakker, de gynaecoloog komt me vertellen hoe het is gegaan, ze hebben mijn baarmoeder geperforeerd het is gehecht maar houd er rekening mee dat je er nog veel van voelt..  

16:00 Ik mag naar huis. 

19:30 mijn mannen komen allemaal thuis. Mama ligt waardeloos op de bank sorry lieverd fijne verjaardag gehad in de Efteling? Gelukkig vond de oudste het geweldig in de Efteling samen met papa! Maar mama volgende keer wil ik jou er weer bij hebben hoor want ik miste je te erg. 

En nu vandaag het is vrijdag ik heb gedoucht echt goed gedoucht. Mijn hechtpleisters zijn eraf gegaan en wat ziet mijn buik eruit! Een snede van 8 cm in mijn navel naar beneden, links half schuin over mijn buik een snede van 6 cm en rechts op mijn buik een dwarse snede van ongeveer 3 cm... wat een slachtveld. Mijn lichaam heeft veel meegemaakt dat klopt maar ik storte even in toen ik in de douche stond.. Ik voel me misvormd,mismaakt,  leeg en lelijk.

Dit zijn gevoelens en dat maakt het geen waarheid maar steeds denk ik waarom ik? En wat is het volgende wat ik nu weer moet meemaken? Ik ga over 5 weken trouwen eindelijk. Maar ik kan me er gewoon niet volledig op geven omdat ik zo verdrietig ben.

Ik voel me leeg.