Weekoverzicht: update zindelijkheidstraining

Nou joh, zat ik vorige week nog te vertellen dat het heel goed ging met de zindelijkheidstraining. Ze heeft d’r diploma ontvangen en dacht: zo die is binnen, de groeten ermee. Donderdag op het kinderdagverblijf had ze al voor 09.00 uur al haar reservekleertjes gebruikt. Nou moe…. Was het nou mislukt?

Nee. Dat niet. Gelukkig. Want ik baalde toch wel eventjes. Had ik daar zo mijn best voor gedaan? Zo veel tijd In gestoken? Heel eventjes dacht ik dat het aandacht was. Want ze weet dondersgoed hoe het moet. Maar ze vertikt het, dacht ik. 

Nee, dat ook niet. Blijkbaar geeft die luier haar net nog een klein beetje extra zelfvertrouwen om de plas op te kunnen houden. Want als het mis gaat, weet ze, heeft ze een vangnet. Letterlijk. En die nummer 2 hè, die vinden een hoop kindertjes toch wel heel spannend. Zonder luier gaf dat nog meer druk, ook bijna letterlijk. 

Op het kinderdagverblijf had de juf tegen mijn man gezegd dat het beter was om haar weer eventjes een luier om te geven. Om te zorgen dat ze er geen afkeer van zou krijgen, van het naar de wc gaan. Dus moeders moest even schakelen. Een stap terug dacht ik. Maar ook hier blijkt: soms is een stap terug nodig om een stap vooruit te gaan. Ze heeft sindsdien geen één plasje meer in de luier gedaan! Sterker nog, ze roept me nu zelf als ze merkt dat ze moet plassen. Ook tijdens de slaapjes blijft ze ineens zo goed als droog. Een stapje terug bleek een mega sprong voorwaarts op te leveren. 

Dus ach, laat dat vangnet nog maar even om. Als ze dat nou toch nog eventjes nodig heeft. Ik denk dat dit haar juist meer vertrouwen geeft en als ze zich zeker genoeg voelt, zal de grote boodschap ook vast volgen. En dan kunnen we echt gaan voorstellen de luiers de prullenbak in te mikken.

Hoe ging de zindelijkheidstraining bij jouw kindje? Leuke anekdotes of tips? Ik lees het graag in de reacties! 

Liefs, Joyce 😘