We zijn weer thuis!

En daar zitten we weer. Achter de computer in ons eigen huisje. Waar blijven die weken of beter gezegd: waar blijven de dagen? Ze gaan hard. Veel te hard als je het mij vraagt. Je kan je zo verheugen op je vakantie en 3 keer knipperen en je bent alweer bezig met je vuile vakantie was in de wasmachine te proppen. Grootse nadeel van op vakantie te zijn geweest, die was! Zucht! Maar hé, we gaan niet zeuren want ik ben 5,5 week vrij geweest aangezien ik in het basisonderwijs werk én 2 weken daarvan waren we dus in Italië. 

Ik zal je even mee nemen naar het begin. Schiphol. Nova viel ongeveer 1,5 uur voordat we het vliegtuig in moesten in de buggy in slaap. Ik was hier zo blij mee want Nova slaapt goed in de buggy of haar bed maar noway dat ze in je armen in slaapt valt. Ook wel stiekem heel erg jammer soms! Maar we lieten haar dus lekker slapen en dan is ze uitgerust als we het vliegtuig in gaan. Zo gezegd zo gedaan. Nova deed het super in het vliegtuig. Ze zat bij mij op schoot in het midden en Michael en mijn tante aan de kanten, zo kon ze lekker uitwijken als ze dat wilde. Het opstijgen is begonnen. Shit, even vergeten hoe hard dit geluid was. Nova begint van voor naar achter te bewegen op mijn schoot. Uhh schat? Lacht ze nou of huilt ze? Ik denk dat Nova een flashback had naar de kermis waar ze in zo'n vliegend olifantje zat waar ik bij kon zitten met samen geknepen billen want dat olifantje ging omhoog en omlaag en moeders is een schijtebroek :-) Maar Nova niet. Die had lol. En zo dus ook met het opstijgen. Grootste lol zelfs! De rest van de vlucht was a piece of cake. Of nouja, cake... voor Nova een eigen zakje koekjes en voor ons een twix van €4. We hebben vakantie... geniet nou van die twix... 

Naast lekker wat te eten en te drinken voor je kleintje tijdens de vlucht heb ik verder niet veel tips. Het gaat zoals het gaat en alle kindjes reageren nu eenmaal anders op zo'n vlucht. Blijf zelf vooral relaxt. En neem niet al te veel speelgoed mee, de kotszakjes (zonder kots...ik zeg het toch even) die lekker kraken zijn echt veel leuker om mee te spelen en het boekje met die dure twix erin is ook véél interessanter om te lezen dan je eigen dierenboek inclusief geluid en voel plaatjes en etc. etc. etc. Doe-geen-moeite.

De vakantie verder was uiteraard anders dan zonder een kind. Bruin worden? Als je snel kleurt is t mooi meegenomen. Moet je uren liggen bakken voor een tintje? Vergeet het. Ondanks wij genoeg handen en ogen mee hadden op vakantie, branden toch jouw ogen constant op de rug van je kleintje. Moeders-eigen? Controlfreak? Niet kunnen ontspannen? Ik weet het niet. Maar ik bleef staren. Ook omdat de tijd dus zo mega snel gaat en je niks wil missen van je kleine meisje. Hoe ze kijkt naar de vogeltjes in de lucht. Hoe ze zwaait met haar lieve kleine handjes naar andere mensen. Hoe ze haar spaghetti vol overgave naar binnen zit te werken. Hoe lief ze zit te spelen met een paar steentjes. Je bent zó bijzonder en zó de moeite waard om niet uren te liggen bakken op een strandbedje. Jij hebt de vakantie perfect gemaakt.

Liefs, Fleur

ps. ik was dus echt gewoon NIKS vergeten van thuis om in te pakken. Zelfs dr badpak niet :-)