We zijn alweer een jaar verder

Mocht je je afvragen of ik van de aardbodem verdwenen was heb je het mooi mis maar je kent het wel ‘druk, druk, druk’ en heel eerlijk heb ik dit gewoon een beetje laten verslonzen en dat terwijl het een soort dagboek is wat mega fijn is om zo terug te blikken. En dat is precies wat we even gaan doen want het was met hobbels en obstakels maar we zijn er. 

We zijn een jaar verder in waar ons avontuur begon en we onze nieuwe titel als ‘ouders’ met alle liefde aannamen. En titel die me op het lijf geschreven is en zó goed voelt. We mogen ons al een jaar zo noemen en ik vind me dat toch een potje gezellig. Ze is gewoon 1 jaar, hoé dan! 

Ze heeft zich zo ontwikkeld en ik vind het echt bizar dat ze van zo’n klein wezentje naar nu echt een persoontje word. Ze krijgt haar maniertjes, ze heeft overduidelijk haar blikken en voorkeuren. Ze doet soms dingen waarvan wij denken ‘huh? Dat hebben wij jou niet geleerd’ ze kopieert tot de Max en is mega ondernemend. 

Ook angst is er niet te bekennen want ondanks dat ik heel makkelijk ben en veel last gebeuren houd zelfs ik soms mijn hart vast. 

Ze begint te lopen, te praten en word echt een persoontje met een vol en sterk eigen karakter. Ik herken nu al dingen van haar in mijn gedrag en soms met ‘oeps’. 

Ik mag hardop zeggen dat wij zo’n makkelijke baby hebben! Ze slaapt vanaf het begin al heel goed, ze is een makkelijke eter en op sociaal vlak ontwikkeld ze zich steeds meer. Andere kindjes zijn super interessant! 

Over haar gezichtsuitdrukking kunnen we nu al een heel boek schrijven want ze steekt niks onder stoelen of banken en je weet meteen waar je aan toe bent -ja heeft ze ook van mij, oeps- 

Kan zo van haar genieten! 

Mocht je willen weten hoe het met mij gaat daar komt snel een nieuwe post over! 

❤️