Wat maakt jou gelukkig?

Deze opdracht kreeg mijn dochter bijna 3 weken geleden mee naar huis. Al die tijd lukt het me maar niet om antwoord te geven op deze ene simpele vraag. Ik kan nu natuurlijk zeggen dat ik gelukkig ben als mijn kinderen gelukkig zijn. Met zo'n politiek correct antwoord zullen mijn dochter en haar juf vast tevreden zijn.

En natuurlijk ben ik dankbaar dat ik 3 gezonde kinderen heb, dat we een dak boven ons hoofd hebben en nog niet volledig ondersneeuwen met al die oplopende prijzen. Maar als ik mezelf recht in mijn ogen aankijk in de spiegel dan kan ik het niet beantwoorden. En het is niet zo dat ik dan automatisch doodongelukkig ben ofzo.

Maar de zomer is officieel voorbij, de vakantie is voorbij. Het "zorgeloze" leven onder de zon is voorbij. De scholen zijn weer begonnen en daarmee ook alle verplichtingen. De dagen duren gevoelsmatig een stuk langer en de avonden korter. Ik zit in een sleur, wij zitten in een sleur. Alles gaat weer meer en meer op de automatische piloot. En langzaam voel ik mezelf ook steeds meer naar mezelf keren. 

Toen ik twee jaar geleden een burn out kreeg had ik het gevoel dat er van alle kanten vanalles van mij verwacht werd. Als werknemer, moeder, partner, dochter. Ik wist gewoon niet meer hoe ik al die rollen goed moest vervullen en voelde me steeds overal tekort schieten. Ik zorgde voor iedereen maar ik wist niet meer hoe ik voor mezelf kon zorgen. En dat gevoel bekruipt me nu steeds vaker weer.

Tot twee weken geleden lukte het nog om mijn hoofd leeg te maken tijdens het sporten, nu moet ik mezelf bijna naar de sportschool slepen. Het gezond eten, niet snoepen en meer bewegen ging me zonder tegenzin goed af. De laatste tijd lukt het me maar niet om die draad weer op te pakken en vast te houden. 

Het enige wat ik nu het liefst zou willen is gewoon even ontsnappen naar een hotel, hier ver ver vandaan. Even niks en niemand om me heen. Gewoon even heerlijk met mezelf. Om tijd te krijgen. Tijd om de sfeer van deze donkere dagen in me op te nemen.

Tijd om aan te voelen wat ik nodig heb om weer gelukkig te zijn. En voor nu invullen dat omringd zijn door de mensen waar ik van hou mij gelukkig maakt. Want diep van binnen is dat natuurlijk ook wel zo.