Wat is de volgende stap

Het ging even minder goed met mij dan ik zelf had verwacht. Mijn hoofd liep over vol. Ik voelde enorme druk op mijn schouders en kon het even niet meer aan. Ik dacht "ik ga er gewoon tegen aan, gewoon werken zoals de rest". En ja hoor ik snij mezelf weer in de vingers. Ik zat in de auto van huis naar werk in tranen. En was ik bijna op het werk deed ik kei hard muziek aan zodat ik me weer op kon vrolijken om er weer tegen aan te gaan. Mijn collega gaf mij vaak het advies om te gaan praten met mijn locatie manager. Maar ik durfde gewoon niet.. " ze ziet me al aan komen" dacht ik. Tot op een middag mijn collega tegen me zei "we zijn buiten ga je nu met de locatie manager praten?". "Ja, nee, ja, nee oke ik ga nu" zei ik. Ik stond niet eens bij de deur en mijn ogen stond vol tranen. Ze wist genoeg. Er waren ook niet veel woorden nodig. Ze had de manager gebeld en we kregen een vervolg afspraak om het "probleem" uit te leggen. Ik ging gesprek aan met mijn manager. Het was een pittige gesprek kan ik je vertellen. Ik voelde mij enorm in de steek gelaten door mijn werkgever. Tijdens het gesprek heb ik alle emoties en gevoelens eruit gegooid waardoor ze enorm van me zijn geschrokken. We besloten om even een break te even. De manager gaf me twee weken de tijd om bij te tanken. Dit kan ik ook echt nodig. De emoties liepen hoog op waardoor ik echt met mijn handen in het haar zat. Twee weken erna is de manager en de directeur bij mij op bezoek geweest. We hebben echt een fijn gesprek gehad. Ik vertelde waar ik tegen aan liep. En gaf oom aan dat de afstand van huis naar werk op dit moment niet meer haalbaar is. Ik werk z'n 20 minuten van huis dus ook van Jershane. Mocht er iets met Jershane gebeuren ben ik er niet ala minuut erbij. Dat begrepen ze helemaal. Ze kwamen met de mogelijkheid om bij twee locaties in de buurt te gaan kijken. Die zelfde week werd ik gebeld om te overleggen wanneer ik kon meedraaien. Wat fijn dat ze nu gelijk doorpakken en niet dat ik er nog achteraan moet gaan. Die week erop ben ik een dagje mee gaan lopen op de groep. Ik kan nu gewoon op de fiets naar het werk. Geen gehaast meer in de auto om op tijd te zijn. Als je nieuw ergens komt werken is het allemaal "anders". De collega's zijn anders, de kinderen zijn anders, de manier van werken is anders. Ik merk dat ik het toch lastig vind om in een nieuw omgeving te werken. Gelukkig ken ik de meeste collega's al wel. Ik ben heel benieuwd hoe ik het ga ervaren op de nieuwe locatie.