"Wat doe jij eigenlijk voor werk?"

Thuisblijfmama.

We gaan er massaal vanuit dat iedere moeder tegenwoordig werkt, of laten we zeggen, een baan heeft, haar eigen geld verdiend.

Je bent net bevallen en een van de eerste vragen die je krijgt is: "Wanneer moet je weer beginnen met werken?" Je zit op een verjaardag en belandt in een gesprek over werken: "He, wat doe jij eigenlijk voor werk?"

Oei, ongemakkelijk! Tenminste, dat vond ik aan het begin wel want daar kwam ik..."Nou, uh, ik blijf eerst een poosje thuis om te wennen aan het moederschap en een ritme te vinden met onze dochter. Maar misschien ga ik over een poosje wel weer een baan zoeken hoor!" Tja, dat zeg je er dan maar gauw achteraan, want je ziet ze al denken.

Vier maanden na de geboorte van onze dochter zat ik nog thuis, en eigenlijk had ik allang besloten dat ik thuisblijfmama ging zijn. Hallo mama-maffia! "Wat doe jij eigenlijk de hele dag? Verveel je je niet? Je zult wel weinig sociale contacten hebben."

Nou, eigenlijk verveel ik me nooit, in een huis waar geleefd wordt, moet namelijk ook opgeruimd en schoongemaakt worden. Man, kinderen en dat lichaam van jezelf verwachten iedere avond een lekkere verse warme maaltijd en het belangrijkste, ik heb (inmiddels) twee kinderen om voor te zorgen en op te voeden. En dat doe ik het liefst zelf, omdat ik het persoonlijk belangrijk vind dat een kind door zijn/haar ouders wordt opgevoed.

Mijn man heeft een eigen bedrijf, werkt altijd vreselijk hard, maakt lange dagen en wanneer hij thuis is, moet hij vaak nog voor zijn werk aan de gang. Ik ben thuis, om voor de kinderen en het huishouden te zorgen. Dit biedt een stabiele situatie, geeft duidelijkheid, de kinderen hoeven niet van hot naar her gesleept of wakker gemaakt te worden, omdat we moeten gaan en wanneer ze ziek zijn hoef ik geen vrij te vragen. Ik heb een aantal goede vrienden, fijne buren en lieve familie. Dat zijn voor mij genoeg sociale contacten dus daar hoef ik niet voor te werken. Ja, het is wel eens eenzaam. Maar dat zijn vooral de dagen dat de kinderen ziek zijn en je dus geen kant op kunt. So be it.

Ik heb absoluut respect voor de werkende mama's onder ons. Of het financieel nodig is, je gewoon je eigen geld wilt verdienen, je de sociale contacten nodig hebt of om welke reden dan ook. Het is goed, welke keuze je ook maakt.

Laten we elkaar niet veroordelen maar respecteren, wordt de wereld vast een stukje mooier van. Een gelukkige mama is een goede mama, en dat, dat is wat telt.

Joejoe!