Snap
  • Mama
  • verdrietig
  • verdriet
  • Pesten
  • #boos
  • Onmacht

Wat ben je een stoer of is het juist onzekerheid?

Ik vraag het me gewoon af?

Hoe kan het dat kinderen al zo gemeen kunnen zijn? Ik bedoel, je bent 4 en dan is iedereen nog lief en je allerbeste vriendje. Op een dag zit je in de bovenbouw en dan heeft je klasgenoot ( jouw mening) de verkeerde schoenen, kleding, kapsel of ander gedrag, dat jij zo storend vind dat je  degene moet uitschelden, slaan etc. HOE dan??? Ik vraag me dat steeds meer af. Mijn kind wordt gepest en vandaag was (al langer hoor) ik het zat. Mijn oudste is net een hond die geslagen wordt en altijd terugkeert naar zijn baasje, “nee hoor mam hij is echt lief nu echt veranderd” om vervolgens huilend thuis te komen vol blauwe plekken.

Het gaat altijd op deze manier.

Het kind (vriendje wil ik het niet noemen) belt op; kom je spelen? Vervolgens zijn ze buiten aan het spelen als het etterbakje van de buurt arriveert. Zogenaamd vriendje vindt hem stoer en samen gaan ze op mijn kind af. Die Gelukkig niet al te bang is en van zich afbijt. Natuurlijk verliest hij want ze zijn met zijn vieren. Hij keert naar huis om helemaal overstuur te verdwijnen in zijn kamer en ik kan de klok erop gelijk zetten dat over 2 minuten zijn broertje ook gillend/ huilend naar huis komt - want tja dan pakken we die wel he-.

Ik heb nooit wat gezegd omdat ik dacht “ze moeten zelf leren wie wel goed is en wie niet” en mijn kids zijn ook niet de makkelijkste hoor. Maar vandaag heb ik ze een “desbetreffend kind(eren)verbod” opgelegd, niet meer gamen met ze, niet meer spelen , niet meer appe/bellen, gewoon klaar. Of ga ik nu me ergens mee bemoeien wat ik niet zou moeten doen? Is advocaat van je eigen kind spelen wel goed, betuttel ik ze dan (en ik ben absoluut geen betuttel moeder he)? 

Ik vraag me het gewoon af, hoe kan een jong mens al zo wreed zijn en wat gaat ervan van worden? Zijn de pestkoppen onzeker, mogen ze thuis hun mond niet open trekken, of bewegen of er überhaupt zijn, zouden ze niet veilig gehecht zijn, zien de opvoeders hun kroost wel?  Is het dan echt zo als in de natuur (de sterke eet de zwakke op) en zijn we dus helemaal niet ontwikkeld en beschaafd geworden?

Ik vraag het me gewoon af terwijl mijn moeder/ juffen 💔 breekt. Soms denk ik zelfs “wie ben ik dat ik zo egoïstisch was om jullie op deze verrotte, lelijke wereld te zetten die zo pijnlijk kan zijn” maar ja gelukkig zijn er ook mooie mensen in overvloed!