Wat als je het omdraaide dag 3

Vandaag van mijn goede voornemen om meer te doen waar ik geen zin in heb om er zo zin in te krijgen. Eens kijken,  minder wijn dat is gelukt, nou ja bijna. Na twee avonden knetter gek dreigend te worden van kinderen die maar niet wilden gaan slapen ging ik opzoek naar wijn. Shit stond natuurlijk niet op de boodschappenlijst en in de supermarkt stond ik die middag nog sterk in mijn schoenen, grrrr nu niet meer. Dan duiken we maar in de sterke drank kast en halleluja er is whiskey 😬. Goed tot rust gekomen steken we er ook nog een sigaret bij op. Aaaaa ik voel me zen! 

Sporten ging helaas niet aangezien weer 1 van de kinderen ziek op de bank lag maar gaf mij wel mooi de gelegenheid om door het huis te razen met de stofzuiger en een natte lap. Check, schoon en opgeruimd. Dit duurde precies 1 dag 1 hele mooie dag waarbij ik bijna echt overtuigd van mijzelf was dat het dus echt kon.

En toen kwam er visite met kind die samen met die van mij boven gingen spelen. Ik hoor het kabaal, ik hoor het mis gaan maar ben te moe. Nadat de visite weg is ga ik naar boven om de schade op te nemen. Het is erggggg zo erggggg, mijn gevouwen wasgoed ligt over de kamers verspreid, gesorteerde sokken zijn als confetti over de vloer gegooid, kleding uit mijn kast gehaald (want daar speel je natuurlijk verstoppertje), overal Kapla en Lego. Oke, niet boos worden nu, adem in adem uit, en ik zeg op rustige toon tegen drie koppies met onschuldige puppy ogen. Één week huisarrest en niet gamen. Ik verwacht gehuil, geschreeuw (doe ik namelijk normaal ook), gestamp en een hoop “ ge ja maaaar hij was het niet ik”, en “ het is oneeeeeerlijkkkkk”. Wat krijg ik “ja mama, sorry mama, we ruimen het op mama, zal niet meer gebeuren mama.

Serieus sta ik even genageld aan de grond en weet zelf niks meer te zeggen, zeiden ze dat nou echt en accepteren ze nu gewoon hun straf? Benieuwd wie er morgen op het schoolplein als eerste aangerend komt met de vraag of ze mag afspreken? Maar goed tot nu toe dus “so far so good” zullen we maar denken. En nu een wijntje, proost mensen.