Wanneer ben je vrienden?

Ik ben echt een gezelligheidsdier. Hoe meer zielen hoe meer vreugde zogezegd. 

Naarmate ik ouder ben geworden ben ik wel selectiever geworden in het "uitkiezen"van mensen om mij heen. Tuurlijk maak ik nog steeds super makkelijk contacten maar kijk wel meer naar de persoon zelf dan dat ik standaard zeg, ja hoor kom maar een keer op de koffie. 

Ik heb vroeger echt een aantal keer goed mijn neus gestoten, maar daar heb ik wel van geleerd vind ik zelf. 

Voor mij is iedereen tegenwoordig een kennis, echte vriendschap komt vanzelf als beide partijen daar voor open staan denk ik. 

Ik ben gezegend met zeker 2 echte vriendinnen. 
1 heb ik leren kennen op de vakantie, Er was meteen een klik tussen beide families. Toen hun zoontje ziek werd en in het ziekenhuis opgenomen moest worden, hebben wij voor 3 dagen de zorg overgenomen van hun dochter. Zij konden zich daardoor richten op hun zoontje en alle zorgen die zij daarom heen kregen. Hun dochter was gelukkig makkelijk en we hebben ons 3 dagen prima vermaakt. Toen zij terug kwamen, was er meteen een hechte band. 
Zij bleken ook nog eens maar 40 minuten bij ons vandaan dus na de vakantie hebben wij snel contact gekregen met elkaar. We zijn nu ruim 3 jaar verder en het zijn echt super goede vrienden van ons geworden. Wij waren bij hun bruiloft de hele dag en wauw wat hebben we genoten. 
Mijn kindjes zijn heel graag bij hen en anders om. 

Dan heb ik nog een vriendin hier in Purmerend. Haar zoontje zit bij mijn dochter in de klas. Zo hebben wij elkaar ook leren kennen. We hebben flinke botsingen gehad maar komen elke keer weer terug bij elkaar. We zijn nu op een punt gekomen dat we echt alles maar dan ook alles met elkaar kunnen bespreken. Dat is echt zo fijn. Niks gaat ons te ver en laten elkaar compleet in elkaars waarde. 

Verder hebben wij veel kennissen. Met de ene meer contact dan met de andere. Soms denk ik dat iemand een vriendin wordt, maar dan twijfel ik later toch weer. Dat voelt het niet echt goed, is dat raar om te zeggen? 

Vriendschap is voor mij echt iets intens, iemand waar ik alles mee kan delen, mee kan lachen en huilen en vooral elkaar steunen in moeilijke en leuke tijden. Verder echt deel nemen in elkaars leven. 

Maar ik ben benieuwd hoe jullie "vrienden" zien? Ik hoor vaak om mij heen, ja vrienden hier en vrienden daar maar dan denk ik vaak, echte vrienden of kennissen?? 

Hebben jullie echte vrienden en hoeveel zijn dat er dan? Ben erg benieuwd naar jullie antwoorden