Waarom het moederschap het mooiste ter wereld is...

WARNING: Er volgt nu een extreem zoetsappige blog van een mama die tot over haar oren verliefd is. Daarbij besef ik me maar al te goed dat niet elke moeder deze roze wolk ervaart en ook dat is helemaal oké. 

Voordat ik moeder werd, had ik geen idee wat het precies inhield om mama te zijn. Ik dacht het door mijn oppaservaring wel te weten, maar dat had ik goed mis. Slapeloze nachten, veel (héél erg veel) luiers en vooral heel erg veel liefde. Ik vind deze nieuwe fase van mijn leven dan ook de mooiste die ik ooit heb mogen meemaken en wel om de volgende redenen:

1. Dat kleine mensje is volledig afhankelijk van mij. Ze kan nog niets zelf en heeft me daarom nodig. Is dat geen prachtig idee?  Te veel liefde geven bestaat immers niet. En wat een liefde krijg ik van haar terug als ze me tevreden aankijkt nadat ik haar van haar behoeftes hebt voorzien. Die dankbare tevreden blik in de ogen van m'n kleintje, daar doe ik het voor.

2. Geen enkele knuffel is zo puur en vertederend als een knuffel van haar. Wanneer ze haar hoofdje neerlegt op mijn borst en in slaap valt door het ritme van mijn hart, kan ik niets anders dan alleen maar heel gelukkig zijn.

3. Ik voel me eeuwig schuldig. Nu klinkt dat misschien niet als iets moois, maar wel als je bedenkt waarom ik me constant zo schuldig voel. Ik wil m'n kleintje namelijk alles geven. Alle liefde, alle aandacht. Nog nooit heb ik zoveel van iemand gehouden en daarom is het extra vreselijk als iets even niet gaat zoals het moet. Hello, schuldgevoel!

4. Ze heeft mensen dichter bij elkaar gebracht. Familiebanden zijn hersteld. Mensen komen weer samen. En dat allemaal omdat zij is geboren.

5. Maar het allermooiste aan het moederschap is zij zelf. Die lach die op haar gezichtje verschijnt als ik haar een kusje geef. Dat handje dat mijn duim stevig vastpakt als ik haar voed. De liefde die ze me constant geeft. Zo puur, zo lief. Mijn meisje...

Wat vind jij het mooiste aan mama zijn?