7 jaar geleden
Waar bemoei je je mee ?
Wij willen geen derde kind, maar daar denken andere mensen heel anders over!
Maxim is nu 6 en Livia is 3. Wij zijn super gelukkig en ik ben blij dat die babytijd een beetje achter de rug is. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het heerlijk en ben super dankbaar dat we twee gezonde kindjes hebben, maar met kleine kinderen ben je ook een beetje gebonden. Ze moeten hun slaapjes doen tussen de middag, je leven speelt zich veel meer binnenshuis af en buiten dat kost het ook gewoon veel geld. Met een derde moeten we sowieso een nieuwe auto, worden de vakanties duurder, de sportclubjes en vooral ook school. Stel dat we later moeten bijdragen aan de studiekosten, dan lukt het mis met twee nog wel, maar 3, nee niet voor ons.
Het is goed zo. Livia komt nu op een leeftijd dat ze niet meer tussen de middag slaapt, we kunnen het ook wel eens een avondje wat later maken, de kinderen slapen lekker door en we kunnen steeds meer als gezin met elkaar ondernemen. Kortom we genieten enorm van ons gezin.
Maar nu komt het, ik was laatst op een familieverjaardag. Ik heb heel wat neefjes en nichtjes die drie of meer kinderen hebben en zo ontstond een discussie over wanneer je weet dat je gezin compleet is. Ik kreeg me toch een berg kritiek toen ik zei dat het voor ons zo goed is. Alle argumenten die ik aandroeg werden direct afgeserveerd en mochten nooit een reden zijn om geen kinderen meer te nemen. Een week later op het schoolplein kreeg ik in gesprek met een aantal moeders ook al het verwijt dat geld en rust toch geen reden mogen zijn om niet nog een kindje te willen. Nou ik vind dus van WEL.
Wij hebben twee kinderen, maar ik kan me voorstellen dat als je 1 kind hebt je helemaal gek wordt van vragen als: "komt er nog een tweede" of 'wordt het niet tijd voor een broertje of zusje". Ik begrijp echt niet waar al die mensen zich mee bemoeien. Hebben jullie dit ook wel eens ervaren?
Anoniem
Wij krijgen ook heel vaak de vraag 'en wanneer komt de 2e?' Ik weet gewoon niet wat ik daar op moet antwoorden omdat ik zelf nog helemaal niet weet of ik wel een 2e wil, Alsof ik daar dan ook persé een reden voor moet hebben. Een ex- collega van mij zei ook altijd, of je nou 1, 2 of 6 kinderen hebt, er is altijd wel iemand die er iets over vindt, je doet het nooit goed. Ik snap dan ook niet waar mensen zich mee bemoeien, interesse oké maar gelijk dat oordeel klaar hebben hoeft van mij niet zo.
Anoniem
Ik heb 4 kinderen en regelmatig vragen ze wanneer er een 5de bijkomt..mijn opmerking; als er echt een garantie is om op natuurlijke wijze bevrucht te raken en dan in verwachting te zijn van een 4ling (?) dan overweeg ik een 5de zwangerschap!!! Want ik wil namelijk wel een evengetal he?! Men is gelijk stil....
Dingesje10987
Wij zijn ruim twee jaar bezig geweest zwanger te raken. Toen we eindelijk zwanger waren ging alles wat mis kon gaan ook mis. Ik heb met zwangerschap met geluk overleefd en godzijdank is mijn zoontje gezond. Er is ons echter heel duidelijk verstaan gegeven dat ik NIET nogmaals zwanger moet geraken omdat mijn lijf dit niet aan zou kunnen. Het is vreselijk om steeds weer te horen ... "Oh nog geen tweede" "Hey hij blijft toch niet zielig alleen he" "Hij is zes ... je moet toch eens gaan opschieten met de tweede".
Anoniem
Hier twee kinderen ( bijna 6 en 9), het blijven er ook twee. Met drie denk ik aan dezelfde dingen: financiën, verhuizen en de rest van de beren op de weg. Als mij word gevraagd waar de derde blijft roept ik gewoon "eerst de jackpot winnen, dan kijk ik wel".