Vroeger werd ik elke dag gepest

Pesten

Vroeger, ik wil er eigenlijk niet aan terug denken maar wil het toch eventjes van me afschrijven. Vroeger leek ik op Otje, met een kort kapsel en vrij aanwezige grote tanden. Ik vond mezelf dan ook echt niet mooi, sterker nog ik vertelde mezelf elke dag dat ik lelijk was.

Pesten..

Ik werd ongeveer gepest vanaf groep 4, hazentand, paardenbek, lelijk eendje ga zo maar door. Sommige scheldwoorden krijg ik niet eens door m’n strot. Ik leerde er mee leven, op een gegeven moment was het gewoon “normaal” geworden. Ik werd altijd buitengesloten en werd altijd als laatste gekozen met gym of andere gezamenlijke activiteiten.

Het werd steeds erger..

Het pesten werd steeds erger naarmate ik ouder werd, ik had nog steeds grote tanden want ik had nog steeds geen beugel gehad (in die tijd deden ze het nog niet zo vroeg als nu kan). In groep 6 werd ik regelmatig opgesloten in de wc, werd er elke dag wel een keer aan mijn paardenstaart getrokken of ik kreeg een duw als ze met hun groepje langs liepen, ik werd niet alleen gepest door mijn leeftijdsgenoten maar ook door de kinderen uit de hogere klassen. Ze intimideerde me en scholden me na.

Thuis zat ik in een hoekje te huilen, ik durfde eigenlijk niet eens naar school. Ik was zo bang en verdrietig, elke dag weer. In groep 7&8 was het op zijn aller ergst, ik werd zo erg gepest, in elkaar geslagen, opgesloten, dat ik matig ging presteren op school, dat ik niet zo goed kon rekenen was al bekend maar door de druk van het pesten, presenteerde ik helemaal niet meer en ging ik in groep 8 naar speciaal onderwijs om ondersteunt te worden met rekenen.

Vanaf dat moment stopte het pesten op school..

Vanaf het moment dat ik naar speciaal onderwijs ging veranderde alles, het pesten stopte! Ik had zelfs vriendjes en vriendinnetjes en zelfs een vriendje. Wie had dat gedacht, in de grote vakantie kreeg ik een beugel, al snel verdween mijn “paardenbek”.

Zoals mijn moeder het zei; ik veranderde in een mooie zwaan..

Op de middelbareschool veranderde ik zo hard in korte tijd, ik kreeg een mooi figuur, had stralend witte tanden en had een mooie bos met haar. Ik was eindelijk trots op wie ik was.

Het pesten begon opnieuw ..

Toch begon het pesten weer, als je me kent dat weet je dat ik mee deed aan verschillende talenjachten en spotte je me in reclamespotjes op tv. Daar gingen we weer, groep met meisjes dat langs liep; hou je bek want je kan niet zingen. Er verscheen zelfs een anti Shannon Hyves, vol met haat berichten en op mijn hoofd stond een dikke vet kruis. Mijn ouders zeiden dat ik er boven moest staan en dan ze jaloers waren, ik probeerde dit in mijn achterhoofd te houden maar toch deed het pijn, heel veel pijn.

Ik werd van de fiets afgetrapt omdat in de Girlz! stond..

Ik mocht in de Girlz! ( een meiden magazine) Hoe vet was dat, ik werd omgetoverd tot Miley Cyrus, het was een magische ervaring. En ik was natuurlijk super trots, daar stond ik dan, met mijn hoofd in het meidenblad dat elke tiener las. In de pauze ging ik met vriendinnen naar de winkel om het blad te halen, toen ik eenmaal buiten stond wilde ik op mijn fiets stappen, er kwam een meisje met het blad aan, verscheurde het en trapte mij van mijn fiets af en zei “jij denkt echt dat je alles bent hè” je ziet er niet uit..

Ik was volslagen, verdrietig en boos. Ik raapte mezelf bij elkaar en fietste verdrietig in één streep naar huis.

Het voetbalveld..

Het voetbalveld, ik was er elk weekend te vinden mijn bonus vader runde daar namelijk de boel en ik ging iedere zaterdagmiddag samen met mijn moeder naar het eerste kijken.

Ik werd samen met mijn moeder en vrienden opgesloten tijdens een voetbaltoernooi in de kleedkamer.

Ik weet het nog als de dat van gister, er was een voetbaltoernooi en ik deed mee met vrienden, toen we in de kleedkamer zaten kwamen we erachter de de meiden van een ander team (jawel, de welbekende pesters) ons op hadden gesloten door een bezem tussen de deurklink te doen, daar zaten we dat.. verder op hoorde we ze gemeen lachen..

Nu lach ik.

Ik kan nog zoveel schrijven over de pesterijen maar uiteindelijk ben ik nu die gene die lacht, ik ben trots op wie ik geworden ben, trots op wie ik ben vandaag, trots op wie ik ben morgen.

Het heeft me sterker gemaakt en het heeft me gevormd tot de vrouw die ik nu ben.